OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations OECD Transfer Pricing Guidelines, July 2010 | Page 25
ПРЕДГОВОР – 23
даночните обврзници се поттикнуваат да постапуваат во согласност
со овие Насоки при оценувањето, за потребите на оданочување, дали
нивните трансферни цени се во согласност со принципот „дофат на
рака“. Даночните администрации се поттикнуваат, во својата практика
на испитување, да го земат предвид комерцијалното расудување на
даночниот обврзник во врска со примената на принципот „дофат на рака“
и своите анализи за примената на трансферни цени да ги спроведуваат од
таа перспектива.
17.
Овие Насоки се наменети и првенствено да го регулираат
решавањето случаи каде што станува збор за трансферни цени во
постапките на заемно договарање меѓу земјите-членки на ОЕЦД и,
по потреба, во арбитражни постапки. Освен тоа, тие овозможуваат
насочување во случаите кога е доставено барање за кореспондентно
усогласување. Коментарот кон став 2 од член 9 од Модел-конвенцијата
за оданочување на ОЕЦД јасно дефинира дека државата од која се бара
кореспондентно усогласување односно приспособување треба да го
испочитува барањето само доколку таа држава „смета дека износот на
коригираната добивка соодветно го одразува износот на добивката до чија
реализација би дошло кога трансакциите би го следеле принципот ’дофат
на рака’.“ Ова значи дека, кај постапките што се водат пред надлежните
власти, државата што го предложила примарното приспособување, должна
е на другата држава да ù докаже дека усогласувањето „е оправдано, како во
однос на принципот така и во однос на износот“. Од обете надлежни тела
се очекува да остварат пристап на соработка при решавањето случаи каде
што станува збор за заедничко договарање.
18.
Во настојувањата да се оствари рамнотежа меѓу интересите на
даночните обврзници и на даночните администрации на начин што е
праведен кон сите страни, неопходно е да се земат предвид сите аспекти
од системот што се релевантни во одреден случај каде што станува збор
за примена на трансферни цени. Еден од тие аспекти е и алокацијата
на товарот на докажување. Во повеќето јурисдикции, даночната
администрација е таа што го носи товарот на докажување, поради што
може да биде потребно даночната администрација prima facie да покаже
дека примената на трансферни цени од страна на даночниот обврзник
не е во согласност со принципот „дофат на рака“. Меѓутоа, треба да се
напомене дека, дури и во таков случај, даночната администрација сепак
би можела да го обврзе даночниот обврзник во разумна мера да ја стави на
увид својата евиденција за да ù овозможи на даночната администрација да
спроведе проверка на контролираните трансакции. Во други јурисдикции,
во одредени аспекти можно е даночниот обврзник да го носи товарот на
докажување. Некои земји-членки на ОЕЦД се со став дека членот 9 од
Модел-конвенцијата за оданочување на ОЕЦД ги утврдува пра