Yavuz Bülent Bakiler ile Söyleşi
Ben de gidip yazıyordum. "Sindirimin yollarında / bağırsakların
kollarında / yağlarında bağlarında / düşe kalka gideriz biz" diye saçma
sapan mısralar yazıyordum. Lise yıllarında şiir yazmaya devam ettim.
Yazdıklarımı defterimde sakladım. O yıllarda Malatya'da bir kız
kardeşim elektrik kazasında vefat etti. Onun vefatı bizim ailemizde çok
büyük bir acı meydana getirdi. Ben hemen hemen her gün okuldan
çıktıktan sonra kabristana giderek kız kardeşimin mezarı başında
oturup onunla konuşurdum. Daha sonra "Bir Ölünün Mektubu" diye
şiir yazmaya başladım. İstanbul'da Türk Sanatı dergisinde yayınlanan
şiirlerimin başında bu şiir geliyor.
İşte Hz. Süleyman'a bile kalmadı dünya
Bâki olan bir tek Allah
Bütün günahları size bırakıp
Ölmüşüz elhamdulillah
Kaygımız yok bizim yiyip içmekten yana
Üstümüz başımız temiz
Bir şey yediğimiz yok ki zaten
Oruçluyuz hepimiz
Gün aşırı kabristana bir ölü getirirler
Kalkıp hoşgeldin deriz
Canımız sıkılırsa geceleri uzanıp
Akan yıldızları seyrederiz
Oyuncaksız, salıncaksız küçük çocuklar yeni arkadaşlar tanır
Kimse ağlayamaz zaten burada
Büyük ölülerden utanır
Öldükte kurtulduk Allah'a şükür...