bieństwem powodzenia wynoszącym 85%.
W przypadku trzech kubitów wystąpiło więcej błędów, co spowodowało 50-procentowy wskaźnik sukce-su. Chociaż wyniki tego badania nie oznaczają, że powinieneś przygotować już swój wehikuł czasu, z pe-wnością mają one pozytywne implikacje dla komputerów kwantowych.
„Właśnie dlatego buduje-my komputery kwantowe” - powiedział Stephen Bartlett, profesor fizyki na Uni-wersytecie w Sydney, który bezpośrednio nie brał udziału w badaniu. „Jest to demonstracja, że komputery kwantowe pozwalają nam symulować rzeczy, które nie powinny występować w rze-czywistym świecie”.
Fizycy kwantowi z MIPT postanowili też sprawdzić, czy czas może spontanicznie odwrócić się co najmniej dla pojedynczej cząstki chociażby przez ułamek sekundy.
odwrócić się co najmniej dla pojedynczej cząstki chociażby przez ułamek sekundy. Oznacza to, że zamiast zderzać kule bilardowe, badali oni samotny elektron w pustej przestrzeni międzygwiezdnej.
„Załóżmy, że elektron jest zlokalizowany, gdy zaczniemy go obserwować. Oznacza to, że jesteśmy całkiem pewni jego położenia w przestrzeni. Prawa mechaniki kwantowej uniemożliwiają nam poznanie go z absolutną precyzją, ale możemy nakreślić mały region, w którym elektron jest zlokalizowany”, mówi współ-autor badania Andrey Lebedev z MIPT i ETH Zurich.
Fizyka wyjaśnia, że ewolucja stanu elektronu podlega równaniu Schrödin-gera. Chociaż nie czyni rozróżnienia między przy-szłością, a przeszłością, obszar przestrzeni zawie-rający elektron rozprzestrzeni się bardzo szybko. Oznacza to, że system staje się bardziej chaotyczny. Niepewność pozycji elektronu rośnie. Jest to analogiczne do narastającego zaburzenia w systemie wielkoskalowym - takim jak stół bilardowy - ze względu na drugą zasadę termodynamiki.
że system staje się bardziej chaotyczny. Niepewność pozycji elektronu rośnie. Jest to analogiczne do nara-stającego zaburzenia w sy-stemie wielkoskalowym - takim jak stół bilardowy - ze względu na drugą zasadę termodynamiki.
„Równanie Schrödingera jest jednak odwracalne” - dodaje Valerii Vinokur, współautor artykułu z Ar-gonne National Laboratory, USA „Matematycznie oznacza to, że w ramach pewnej transformacji, zwanej sprzę-żeniem złożonym, równanie opisuje „rozmazany ” elektron lokalizujący się z powrotem w małym obszarze przestrzeni w tym samym czasie”. Chociaż zjawisko to nie jest obserwowane w przyrodzie, może się teoretycznie zdarzyć na skutek przypadkowego wahania kosmicznego tła przenikającego wszechświat (patrz tablica, drugi rząd).