Być matką geniusza i tego nie dożyć- Barbara Mickiewicz
Barbarę Mickiewicz z całą pewnością można określić mianem zapomnianej. Mało kiedy wspomina się o niej czy opowiada w szerszym kontekście. Prawdopodobnie wynika to z faktu, że posiadamy o niej bardzo mało informacji. Kolejnym powodem, dlaczego nikt praktycznie o niej nie wie może być to, że zmarła we młodości Adama, w październiku 1820 roku( poeta miał wówczas 22 lata). Syn jednak dowiedział się o tym fakcie dopiero po przyjeździe do rodzinnego Nowogródka w czasie Bożego Narodzenia. Nie był to z pewnością jego wymarzony prezent urodzinowy( Adam bowiem urodził się w Wigilię), a dodatkowo sprawę pogarszał fakt, iż rodzina nie chciała informować Adama o tej sytuacji ze względu na jego“ wrażliwość”.( Warto nadmienić, że ojciec Adama zmarł już w 1812 roku z powodu choroby spowodowanej powikłaniami po pożarze).
Pomimo braku dostatecznych informacji o całokształcie życia tej kobiety, jednego możemy być pewni- podobnie jak u Słowackich, matka w życiu Mickiewicza także odegrała ważną rolę. Była pierwszą nauczycielką wieszcza, a także wprowadziła go w świat poezji i szeroko pojętej literatury, czytając mu od jego najmłodszych lat bajki Ignacego Krasickiego.