2 Стигма, дискриминација, насилство и човекови права
Искуството со трансфобија на едно лице може да се влоши (или ублажи)
поради нивната националност, раса, класа, религија, економски околности
или инвалидитет. Трансродните лица кои што живеат со ХИВ исто така
пријавуваат случаи на стигматизирање, дискриминација и насилство во
нивните заедници, како и во нивните семејства или интимни партнери.
Трансфобичните насилства имаат повеќе манифестации, и можат да
бидат гледани како форми на родово базирани насилства. Со Проектот
за мониторинг на убиствата на трансродните лица се забележале 1,700
трансфобични убиства на трансродни и родово непотврдени индивиду
ширум светот помеѓу 2008 и 2014 година, а мнозинството од нив биле
трансродни жени. Постојат и други убиства кои не се забележани. Во
Обединетите нации, од извршените убиства, три-четвртини од ЛГБТ лицата
биле трансродни жени. Трансфобијата е понекогаш особено изразена врз
оние кои се маргинализирани на поинаков начин, како сексуални работници:
две-третини од 1,700 убиства на трансродните лица чии професии биле
познати, биле сексуални работнички, а нивото на насилство кај овие
случаи било на екстремно високо ниво. Со овие убиства, активистите и
организациите ширум светот документирале случаи на присилно затворање
во затвор, мачење и други нечовечки однесувања од страна на поединци
или државни претставници.
Трансфобијата дополнително придонесува за други динамички ризици
диспропорционално искусени од страна на трансродните лица,
вклучувајќи ги економските и образовните обесправување и сиромашно
ментално здравје (види Секција 2.2). Тоа негативно влијае врз здравјето и
благосостојбата на трансродните лица во поставките за грижа за здравјето.
На пример, трансродните лица често не се во можност да го променат полот
и името на нивните документи за така да го изразат својот родов идентитет.
Други пречки за здравствена грижа се трошкови, пристап до специјалисти
и недостаток на пружатели на услуги кои се обучени и ги прифаќаат
трансродните лица. Ова е дел од исклучувањето на трансродните лица од
нивните основни права.
Пристап до ХИВ тестирање, грижа и третман меѓу трансродните лица
може да биде ограничен од искуствата на стигма, дискриминација
и насилство при добивање на здравствените услуги. Трансродните
жени се соочуваат со сериозни проблеми при пристапување на ХИВ
третман и затоа имаат многу ниска стапка на вирусно потиснување.
2.1.2 Дискриминација и активности за легално родово
признавање
Трансродните лица во повеќе земји имаат сериозен недостаток во смисла
на нивно легално признавање, еднаквост и заштита и фундаментално
право на државјанство. Тука се вклучува и правото на легален идентитет
базиран на родовиот избор, и на правото за родова еднаквост и капитал,
на пример, недискриминација во сите сфери од животот базирана на
родовиот идентитет или родова изразеност.
Во повеќе контексти трансродните жени се легално идентификувани како
мажи и тие не се во можност да го променат нивниот род на документите.
Трансродните мажи исто така се соочуваат со слични предизвици.
56