Επιστημονικό Περιοδικό « ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ έρευνα & εφαρμογές » Τόμος 1, Τεύχος 1, 2017 ISSN: …..
την ακατάλληλη αντιμετώπιση με πιο χρήσιμους πλέον τρόπους αποκατάστασης. Για παράδειγμα, η έκθεση σε ότι το παιδί απέφευγε τόσο καιρό χρησιμοποιείται για να αντικατασταθεί η πραγματική όψη των πραγμάτων και όχι η συνεχόμενη αποφυγή αυτής. Η ενεργοποίηση και η καθοδήγηση της συμπεριφοράς χρησιμοποιείται για να διακόψει τον φαύλο κύκλο της κατάθλιψης. [ 11 ]
Η γνωστική-συμπεριφοριστική μέθοδος είναι το πρώτο κομμάτι της θεραπείας και περιλαμβάνει όλες αυτές τις παρεμβάσεις, οι οποίες χρησιμοποιούνται απλοποιημένα σύμφωνα με το αναπτυξιακό επίπεδο και τις γνωστικές ικανότητες των παιδιών. Η θεραπεία αυτή χωρίζεται σε πέντε βασικά μέρη, τα οποία περιγράφονται σε ένα βιβλίο εργασίας που χρησιμοποιούν τα παιδιά καθ‘ όλη τη διάρκεια της θεραπείας( εννέα συνεδρίες). Πιο συγκεκριμένα σε αυτό το βιβλίο τα παιδιά απαντούν σε κάποια ερωτηματολόγια. Αυτά ελέγχονται από τον θεραπευτή ο οποίος στην συνέχεια συζητάει με τα παιδιά τις απαντήσεις που δόθηκαν. Ανάλογα με την ηλικία αυτά τα βιβλία διαφέρουν. Τα ερωτηματολόγια για παράδειγμα, μπορεί να αντικαθίστανται από εικόνες και παιχνίδια, σε συνδυασμό ερωτήσεων από τον θεραπευτή, για παιδιά μικρότερης ηλικίας. [ 11 ]
Στο πρώτο μέρος της θεραπείας( με τίτλο « Ποιος πέθανε;»), το παιδί καλείται να μιλήσει για τα γεγονότα σχετικά με την απώλεια και τα πράγματα που χάνει ή όχι και εύχεται ότι αυτός ή αυτή θα μπορούσε να μοιραστεί με την χαμένη μητέρα. Ένας σημαντικός στόχος αυτού του μέρους είναι να ενθαρρυνθεί η έκφραση των συναισθημάτων του παιδιού που έρχονται σε αντιπαράθεση με την πραγματικότητα και ο πόνος που του έχει αποφέρει η απώλεια. Ο θεραπευτής ωστόσο θα συγκεντρώσει πληροφορίες από αυτό το κομμάτι, σχετικά με την κακή προσαρμογή και τα πρότυπα συμπεριφοράς που θα αντιμετωπιστούν αργότερα στη θεραπεία. Ουσιαστικά από αυτό το σημείο ο θεραπευτής εξακριβώνει που είναι ακριβώς το πρόβλημα στο κάθε παιδί [ 11 ]
Στο δεύτερο μέρος της θεραπείας( με τίτλο « Τι είναι η θλίψη;») εισάγεται ένα μοντέλο τεσσάρων εργασιών. Τα παιδιά καλούνται να κάνουν τέσσερις εργασίες, οι οποίες θα παραμένουν καταγεγραμμένες στο βιβλίο τους. Αυτό ωφελεί στο ότι δε θα μπορούν να ξεχάσουν μέχρι την επόμενη συνεδρία τους στόχους που παρέθεσαν
και τα πράγματα που διδάχθηκαν μέσα από αυτές τις εργασίες. Εκτός λοιπόν του ότι 92
Σελίδα από 123