Dzięki regularnemu wyszukiwaniu słów kluczowych Muzeum jest w stanie monitorować dyskusje na konkretne tematy i w razie potrzeby odpowiadać na komentarze. Odkąd Twitter zmienił właściciela, zauważalna jest znacząca zmiana, która zaszła ostatnimi czasy na Twitterze. Na platformie coraz częściej dostrzegalne są wypowiedzi osób negujących Holokaust. Algorytm zdaje się promować ich bardziej, niż nasze treści. Dlatego też strategia musi być elastyczna i odpowiadać na zmiany w sferze online.
Paweł Sawicki wyjaśnił, że zarządzanie profilem w mediach społecznościowych nauczyło go, że nie trzeba odpowiadać na każdy komentarz i że nie każdy zasługuje na odpowiedź. Czasami zamiast wikłania się w dyskusję skuteczniejszym rozwiązaniem jest zablokować i zgłosić daną osobę. Instytucje muszą stawiać własne granice i się ich trzymać, nawet wtedy, gdy prowadzący profil odczuwa pokusę, żeby odpowiedzieć.
Kolejną strategiczną kwestią, która wymaga ostrożnego podejścia, są sytuacje, w których obserwujący bronią poglądów Muzeum, biorąc udział w dyskusjach, w których może występować mowa nienawiści. Celem jest unikanie tego rodzaju interakcji. O ile reakcje obserwujących na to, jak Muzeum odpowiedziało na post, mogą być silniejsze, niż było to zamierzone, sprawa ma się inaczej w przypadku osób publicznych. Ludzie oczekują od nich, że zajmą jakieś stanowisko, co ma w tym kontekście potencjał edukacyjny, ale należy zawsze zachować ostrożność. Tego rodzaju sytuacje należy wykorzystywać jedynie do celów edukacyjnych.