Paweł Sawicki stwierdził, że cała działalność Muzeum w Internecie ma zawsze oczywisty charakter, ponieważ strona Muzeum Auschwitz istnieje po to, by czcić pamięć ofiar
i edukować o tym, jak złożona jest historia tego miejsca. Platformy te są w głównej mierze używane do wchodzenia w interakcję z obserwującymi i reagowania na debaty toczone w sieci. W odniesieniu do poprzedniego panelu, nie jesteśmy w stanie tworzyć lepszych gier komputerowych czy filmów, niż firmy z budżetem liczonym w miliardach dolarów, ale możemy uczestniczyć w dyskusji i wchodzić w interakcje z ludźmi za pomocą mediów społecznościowych.
Czasami instytucje robią rzeczy „pod algorytm”, a czasami na przekór algorytmowi. Każdy post online musi być ostrożnie zredagowany, ponieważ liczy się każde słowo. Wszyscy trzej mówcy podkreślali, że o ile narzędzia się zmieniają, to idee i wartości już nie. Dlatego też czasami zdarza im się walczyć z narzędziami, których używają.
Kolejne pytanie, wynikające z korzystania z mediów społecznościowych, dotyczyło strategii. W instytucjach i przedsiębiorstwach aktywność w Internecie oraz w mediach społecznościowych zwykle należy do zadań działów reklamy i marketingu. Do jakiego stopnia jest to prawda w omawianych przypadkach? Jak wiele związku ma ona z edukacją i pamięcią? Jakie narzędzia są wykorzystywane? W jaki sposób kształtowane jest przesłanie? Jak przebiega interakcja z odbiorcami? Wreszcie, jakie ryzyko niesie za sobą taka aktywność?
Dr Yael Richler-Friedman odpowiedziała kolejnym pytaniem: Czy na pewno można rozdzielić aspekt komercyjny od edukacyjnego?
Media społecznościowe oferują ogromny potencjał, jeżeli chodzi o dotarcie do użytkowników na całym świecie jednocześnie, dzięki czemu czują oni pewną więź. Dr Richler-Friedman zacytowała swoją córkę: Historia Evy jest ciekawa, bo wiem, że dzieci na całym świecie patrzą na to samo, co ja.
Instytut Yad Vashem stara się korzystać z mediów społecznościowych w sposób, który przyciąga użytkowników na jego stronę internetową, gdzie odwiedzający mają dostęp do dodatkowych treści i mogą poruszać się po platformie. Na przestrzeni ostatniego roku wprowadzono wiele zmian, wskutek których cała sekcja mediów społecznościowych nie jest już częścią Działu komercyjnego. Zamiast tego została ona przeniesiona do Działu tworzenia treści. Nie jest już postrzegana jako narzędzie marketingowe, a jako źródło materiałów edukacyjnych.
Zespół edukacyjny Alison Kitchens od kilku lat nie korzysta już z Facebooka, Twittera
i Instagrama. Profile na tych stronach są jednak ciągle prowadzone przez Dział marketingu i komunikacji, ponieważ nadal są to kluczowe narzędzia służące do interakcji ze społecznością. W celu promowania krytycznego myślenia zespół przeniósł się na YouTube, gdzie tworzy więcej materiałów wideo, które odpowiadają na pytania odbiorców, na które odpowiedzi mogą cały czas nie być oczywiste. Przykładowo,
w październiku 2022 r. zespół opublikował film zatytułowany „Czym jest antysemityzm?”, który w miesiąc zyskał 40 tys. wyświetleń z powodu głośnej sprawy antysemickich komentarzy pewnego znanego celebryty. Punkt ciężkości został przeniesiony na platformy, gdzie możliwe jest większe angażowanie użytkowników.
Ogólna strategia Muzeum Auschwitz obejmuje czczenie pamięci ofiar i edukację na temat historii tego miejsca. Dzieli się ona na podstrategie, z których każda dotyczy konkretnej platformy, ponieważ każda z nich wymaga odmiennego podejścia. Strategia musi zmieniać się w zależności od zmian zachodzących w sferze mediów społecznościowych.