MIDDLE EAST HISTORY POLITICS CULTURE XIII MIDDLE EAST XIII | Page 94

ՀՈԳՈՅ ՈՐԴԻՆ ԻՒՐ / ԾՆՈՂԱՑ ՊԷԿՍԱՒԼԹԱՆ
Արձանագրության մեջ Ուանիսը նույն Հովհաննեսն է, Պապին
անձնանունը հանդիպում ենք XVII դարից սկսած, նշանակում է «մեծ
հայր»: Պէկսաւլթան անձնանունը թուրքերեն է, նշանակում է թագավոր,
իշխան, գործածական է XVII դարից 15 : 4-րդ տողի ԵՍ-ի Ե-ն հողի տակ
լինելու հետևանքով չենք գրչագրել: Փաստորեն, տապանաքարը XVII դ.
գործ է:
«Լույս գերեզման» մատուռի կողքին կա փոքրիկ տապանքար,
արձանագրությունը 2 տող (գրչագիր 3).
3. ՍԲ ԽԱՉՍ ԲԱՐԷ/ԽԱՒՍ ՈՂՈՐ ՍԱՒԼԹԱՆԻՆ
Ինչպես ցույց են տալիս մատենագիտական աղբյուրները,
Սաւլթանը կամ Սուլթանը Ամիրբեկի որդին և Մանուել քահանայի
եղբայրն է, նրա պատվերով Կած գյուղում Հովհաննես Արծկեցին գրել է
Ճաշոց (1465 թ.) 16 : Գրիչ Հովհաննես Արծկեցին գործել է XV դարում
Կտուց անապատի կղզում, հետագայում նաև` Գեղարքունիքի Կած
գյուղում: Մեզ հայտնի է նրա հեղինակած 3 ձեռագրերը, որոնք պահ-
վում են Մատենադարանում 17 : Հետևապես, Սուլթանի տապանաքարը
XV դարի գործ է:
Մի օրորոցաձև տապանաքար էլ կա, որի հարավային կողին
խրախճանքի տեսարան է, իսկ արձանագրությունը հարավային կողին
է, վերջին մասը հողմահարված, 2 տող, (գրչագիր 4).
4. ԱՅՍ Է ՀԱՆ/ԳԻՍՏ ԽԱՆԲԱՊԵԻ, ՈՐ Է ՈՐԴԻ ՆԱՏԱՐ ԱՂԻՆ, ՈՐ
ՏՂԱՅ ՀԱՍԱԿԱՒ …..
Խանբապ անձնանունը պարսկերեն է, նշանակում է «թագավո-
րահայր», մոնղոլական տիրապետությունում այն խնամակալի տիտ-
ղոսն էր: Իբրև անձնանուն հանդիպում ենք 1680 թ. Նոր Բայազետի
ձեռագրերից մեկում: Ենթադրում ենք, որ այն XVII դարի կոթող է:
Գերեզմանատանն է գտնվում Նորատուսից բերված մեծադիր մի
խաչքար, որը գյուղի նախկին քահանա Բադեյ Սիսակի թոռը հողի
տակից հանելով սելով թաքուն տեղափոխել է Ծակքար, ապա տարիներ
Աճառյան Հ., Հայոց անձնանունների բառարան, հատոր 1, էջ 413:
Աճառյան Հ., Հայոց անձնանունների բառարան, հատոր 4, էջ 579:
17 Ձեռագիր 4883, ՅԱՅՍՄԱՒՈՒՐՔ, գրված` 1462 թ. Կտուց անապատում: Ձեռա-
գիր 3758, ՃԱՇՈՑ, գրված` 1465 թ. Կած գյուղում, ստացող` տեր Մանուել և տեր
Ստեփաննոս: Ձեռագիր 4153, ԱՒԵՏԱՐԱՆ, գրված`1499 թ. Կածիք գյուղում,
ստացող՝ Ջանիբեկ:
15
16
94