տիվ ) սովորույթների դերը ՝ ուսումնասիրողների մեծ մասն այդ մասնակցության տոկոսային ցածր հարաբերակցության ամենակարևոր պատճառներից է համարում դեռևս ամենավաղ տարիքից աղջիկների և տղաների դաստիարակության մեջ արմատավորված միանգամայն հակադիր արժեքային կատեգորիաների առկայությունը : Եթե տղաներն ընտանիքում և դպրոցում դաստիրակվում էին այն ոգով , որ հասարակական և քաղաքական ակտիվ գործչի դերը միայն իրենց է վերապահված , ապա աղջիկներին ներշնչվում էր , որ իրենք հասարակական և քաղաքական գործընթացներում որևէ դերակատարություն չեն կարող ունենալ և ապագայում իրենց կարող են տեսնել միայն որպես տնային տնտեսուհի և երեխաների դաստիարակ :
Այսպիսի կարծրատիպերի առկայությունը պատճառ է դառնում , որ իգական սեռի ներկայացուցիչներն սկսած վաղ տարիքից տառապեն թերարժեքության բարդույթով և չհամարձակվեն ոտք դնել հասարակական-քաղաքական կյանքի ասպարեզ :
Կնոջը հասարակական-քաղաքական գործընթացներից ետ պահող մյուս գործոնը հասարակության մշակութային համակարգն է : Մասնավորաբար , կրոնի և քաղաքականության սերտ կապը լրջորեն ազդում է զարգացման գործընթացի և դրանում կանանց ունեցած մասնակցության վրա : Ուսումնասիրողների մոտ բավական տարածված է այն թյուր կարծիքը , որ արևելքի կնոջ իրավունքների սահմանափակությունը հիմնականում պայմանավորված է կրոնով` իսլամի պահպանողական դոգմաներով , ինչը հակված ենք համարել վերջիններիս կողմից Ղուրանի ոչ ճիշտ , տարաբնույթ , մեկանաբանությունների հետևանք :
ՊԾԱԵՀԽ պետությունների զարգացման հնարավորություններն ուսումնասիրող մասնագետներն առաջին պլանի վրա են դնում նրանցում կանանց իրավունքների սահմանափակությունը և այն պայմանավորող գործոնների` հնացած ավանդույթների , սովորույթների , կնոջ ունակությունների և հասարակության մեջ նրա դերի ընկալման կարծրատիպերի վերացման ուղղությամբ ջանքերի իրականացումը :
ՊԾԱԵՀԽ երկրներում կանանց մասնակցության ընդլայնումը
Մինչև 20-րդ դ . 70-ական թթ . կանայք գրեթե ներգրավված չէին քաղաքական և տնտեսական գործունեության մեջ : Կնոջ` որպես տղամարդու հետ հավասար իրավունքներ ունեցող անհատի , ընկալ-
179