գործնախարարությանն ուղղած իր նամակում` շեշտելով նաև բրիտանական հզորության և հեղինակության պահպանման անհրաժեշտության մասին : Ռոբերթսը գրում էր . « Եթե նույնիսկ Եվրոպայում և Հեռավոր Արևելքում Խորհրդային Միությունը կարող է սեփական անվտանգությունն ապահովել առանց վտանգելու բրիտանական , կամ նույնիսկ ամերիկյան շահերը , սակայն դժբախտաբար ԽՍՀՄ հարավային սահմանների դեպքում դա այլ խնդիր է , այստեղ ողջ Միջին Արևելքի անվտանգության և հեղինակության հարցն է սերտորեն միախառնված : Իրանում և Թուրքիայում Խորհրդային Միության նույնիսկ սահմանափակ հաջողությունները լուրջ հարված կհանդիսանա Բրիտանիայի համար ողջ Արաբական աշխարհում և Խորհրդային Միության ձգտումներին ցանկացած զիջում պետք է մանրակրկիտ քննարկել » 25 :
Այսպիսով բրիտանական ղեկավարության բարձր շրջանակներում` մասնավորապես արտաքին գերատեսչությունում տիրում էր այն համընդհանուր կարծիքը , որ եթե Մեծ Բրիտանիան ցանկանում էր մնալ աշխարհի գերտերությունների շարքում , ապա Միջին Արևելքը պիտի լիներ միայն իր ազդեցության ոլորտում :
Միևնույն ժամանակ իրանական կառավարությունը` տեսնելով արտգործնախարարների հանդիպումների և բողոք-նոտաների տված զրո արդյունքը` որոշեց Իրանի հարցը բարձրացնել Միավորված ազգերի կազմակերպության ( ՄԱԿ ) Անվտանգության խորհրդում :
1946 թ . հունվարին իրանական պատվիրակության ղեկավար Հ . Թաղիզադեն նամակով դիմեց ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի գլխավոր քարտուղարին` որում Խորհրդային Միությանը մեղադրում էր Իրանի ներքին գործերին միջամտելու մեջ և հույս հայտնում , որ Անվտանգության խորհուրդը կկարգավորի Իրանի հարցը 26 : Սակայն խորհրդային պատվիրակության ղեկավար Ա . Վիշինսկին մերժեց իրանական կողմի բոլոր մեղադրանքները` միաժամանակ հայտարարելով նաև , որ տվյալ խնդիրը վերաբերում է միայն Իրանին և Խորհրդային Միությանը և իմաստ չունի , որ երկու վաղեմի հարևանների հարցը քննվի ՄԱԿ-ում 27 :
25
Նույն տեղում :
26
Foreign Relations of the United States ( այսուհետ` FRUS ), 1946 , The Near East and Africa , Vollume 7 , Doc . 224 , https :// history . state . gov / historicaldocuments / frus1946v07 / d224 .
27
FRUS , 1946 , The Near East and Africa , Vollume 7 , Doc . 222 . 161