"MENQ" (We) magazine. 22 | Page 86

անկախ երկրի պատանին Անի Սուքիասյան/ ՀՀ Արմավիրի մարզ Ինչ է ինձ հա­մար նշա­նա­կո­ւմ ան­կախ Հայաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի լի­նե­լ ը Ա­զա­տու­թյո­ւն, ինք­նու­րույ­նու­թյո­ւն... Յու­րա­քան­չյո­ւր պե­տու­թյան և նրա տա­րած­քո­ւմ ապ­րող ան­հա­տի ցան­կու­թյո­ւնն ու գե­ րա­գ ույն նպա­տա­կն է: Վս­տահ եմ, որ մե­զա­նից յու­րա­քան­չյո­ւրն ու­նի ո­րո­շա­կի խն­դիր­նե­ր՝ ա­զա­տու­թյան և ինք­նու­րույ­նու­թյան հետ կապ­ված, և ինքս, թեև հաս­կա­նա­լով դրա ոչ այն­քան հա­ճե­լ ի լի­նե­լը, կա­րող եմ հա­վաս­տել, որ ինչ-որ մե­կից կամ ինչ-որ բա­նից կախ­ ված լի­նե­լն ա­մ են­ևին էլ  ­հա­ճե­լ ի չէ:­ Ա­պա ինչ ա­սեն այն պե­տու­թյո­ւն­նե­րն ու այն­տեղ ապ­րող բնա­կիչ­նե­րը, ո­րո­նք մի­նչ այժմ չու­նեն ան­կա­խու­թյո­ւն և ինք­ նու­րույն ո­րո­շո­ւմ­ներ  կայաց­նե­լու ի­րա­վո­ւնք... Հա­մա­ձայ­նեք, որ ա­հա­վոր է:­ Այո՛, այո՛, մի­նչ այժմ կան պե­տու­թյո­ւն­ներ, ո­րո­նք չու­նեն ան­կա­խու­թյո­ւն, և ինքս, տե­ղե­կաց­ված լի­նե­լով այդ պե­տու­թյո­ւն­ նե­րից և ծա­նոթ լի­նե­լով նրա­նց պատ­մու­թյա­նը, գնա­հա­տո­ւմ եմ այն, ինչ ու­նեմ այ­սօր... ան­կախ պե­տու­թյու­նո­ւմ ապ­րե­լու և ստեղ­ծա­գ որ­ծե­լու հնա­րա­վո­րու­թյո­ւն,  ինք­նու­րույն ո­րո­շո­ւմ­ներ կայաց­նե­լու ու դրա­նք ի­րա­գ որ­ծե­լու ի­րա­վո­ւնք: Մի­այն այն, որ ես ու իմ պե­տու­թյու­նը կա­խո­ւմ չու­նե­նք ոչ մե­կից, ան­գամ այն գեր­տե­րու­թյո­ւն­նե­րից, ո­րո­ նք կան այ­սօր, ա­մ են ինչ է ինձ հա­մար: Ես հպա­րտ եմ, որ ապ­րո­ւմ եմ ան­կախ Հայաս­տա­նո­ւմ, հպա­րտ եմ, որ հայ եմ և խո­նա­րհ­վո­ւմ եմ այն մա­րդ­կա­նց առջև, ով­քեր թե­կո­ւզ  չն­չ ին լու­մայով օգ­նել են ան­կա­խու­թյան ձե­ռք­բեր­ման  հար­ցո­ւմ, ու նրա­նց շնոր­հիվ է, որ մե­նք բո­լո­րս այ­սօր ու­նե­նք տն­տե­սա­պես և բա­րոյա­պես հզոր պե­տու­թյո­ւն, հզոր բա­նակ ու հզոր ժո­ղո­վո­ւրդ, ո­րո­նք ան­կախ Հայաս­տա­նի հա­մար պատ­րա­ստ են ա­մ են զո­հա­բե­րու­թյան: ­ 2 (22) 2013 86