Memoria [PL] Nr 92 | Page 21

21

Architektoniczna logika prycz przypomina mi statki, którymi transportowano zniewolonych Afrykanów do Nowego Świata, jak na Ryc. 5. Statek do przewożenia niewolników Brookes ukazuje te rasowe przestrzenne logiki dehumanizacji i koncentracji, udoskonalając je ponad dwa wieki wcześniej. Każdy cal zawiera ludzki ładunek. Tak samo jest z pryczami

w Birkenau. Jednak dzisiejsi odwiedzający często nie dostrzegają wysokości każdej pryczy. Tylko około 2,7 stopy pionowej przestrzeni oddziela „półki” na statku. Wysokość każdego poziomu pryczy w Birkenau wynosi 75 centymetrów lub około 2,5 stopy, co jest złowieszczym podobieństwem. Tutaj również odczuwamy, jak fizyczność przestrzeni kształtuje nasze doświadczenie. Ciasnota kwater świadczy o względnej bezsilności więźniów. Użyte materiały są tanie, co wzmacnia dyskomfort i zdradza logikę budowniczych: mieszkańcy nigdy nie mieli tam zostać na długo. Brak ozdób – a nawet ocieplenia – przedstawia kolejną warstwę architektonicznej dehumanizacji. Ta konstrukcja architektoniczna stanowi minimum, które mogłoby podtrzymać to, co filozof Giorgio Agamben nazywa „nagim życiem”8.

8 Agamben, Giorgio, Homo Sacer: Sovereign Power and Bare Life. Tłumaczył: Daniel Heller-Roazen, Wydanie 1 (Stanford, CA: Stanford University Press, 1998).