Memoria [PL] Nr 85 | Page 17

17

Od 1934 roku biuro Heydricha mieściło się

w Tajnym Biurze Policji Państwowej przy Prinz-Albrecht-Strasse 8 w Berlinie, gdzie obecnie znajduje się Centrum Dokumentacji Topografii Terroru (Topography of Terror Documentation Center).

Fundacja Topography of Terror Foundation prezentuje specjalną wystawę „Reinhard Heydrich. Kariera i przemoc”. Będzie ona dostępna do 10 czerwca 2025 roku. Wystawa bada przebieg i warunki awansu Heydricha

i rzuca światło na jego rolę w kluczowych przestępstwach reżimu nazistowskiego.

Dr Andrea Riedle, dyrektor Fundacji Topography of Terror Foundation, skomentowała projekt w następujących słowach: „Wystawa poświęcona Reinhardowi Heydrichowi jest pierwszą wystawą naszej fundacji, która skupia się na biografii centralnej postaci w maszynie terroru SS

i policji. Kamień milowy w swojej karierze nazistowskiej osiągnął prawie 85 lat temu, wraz z utworzeniem Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy i mianowaniem Heydricha na jego szefa. Jego ścieżka kariery jest głęboko osadzona w rozwoju nazistowskiej maszyny terroru, którą pomógł ukształtować. Ta wyjątkowa wystawa jest ważnym uzupełnieniem stałej ekspozycji naszego Centrum — również dlatego, że bardziej szczegółowo bada okres okupacji

w okupowanej przez Niemcy części Czechosłowacji”.

O wystawie

Reinhard Heydrich jest dziś znany przede wszystkim jako przewodniczący „Konferencji w Wannsee”, która odbywał się 20 stycznia 1942 roku w Berlinie, gdzie wysoko postawieni przedstawiciele ministerstw, urzędów partyjnych i władz okupacyjnych omawiali kwestie organizacyjne związane z wdrożeniem „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”. Kariera Heydricha jest mniej znana. Jego zaangażowanie się w narodowy socjalizm sięga 1931 roku, kiedy wstąpił do SS i NSDAP i otrzymał od Heinricha Himmlera w Monachium zadanie zbudowania służby wywiadowczej. Po przejęciu władzy przez nazistów awansował, pracując dla Himmlera i stając się najważniejszym człowiekiem w maszynie inwigilacji

i prześladowań SS i policji.

Podczas II wojny światowej Heydrich był szefem Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) i odegrał wiodącą rolę

w organizacji Holokaustu. We wrześniu 1941 roku został również mianowany „pełniącym obowiązki protektora Czech i Moraw w imieniu Rzeszy” i bezwzględnie tłumił opór

w okupowanej przez Niemców części Czechosłowacji. Pod koniec maja 1942 roku zamach na jego osobę w Pradze doprowadził do jego śmierci w wyniku odniesionych obrażeń. Reżim nazistowski uczcił go jako „męczennika” i brutalnie pomścił jego śmierć.

Jak Reinhardowi Heydrichowi udało się awansować tak wysoko w okresie nazistowskim? Co wpłynęło na niego we wczesnych latach jego życia? Jak nawiązał kontakt z NSDAP i SS? Jaką rolę odegrał

w ekspansji Służby Bezpieczeństwa SS (SD)

i nazistowskiej maszyny policyjnej, która stosowała terror i przemoc w dużej części Europy? Jak Heydrich ma być klasyfikowany jako sprawca? I wreszcie, jak Heydrich został odebrany po śmierci i jak jest postrzegany dzisiaj? – To pytania, na które odpowiada wystawa „Reinhard Heydrich. Kariera

i przemoc”.

Wystawa dokładnie dokumentuje kluczową rolę Heydricha w coraz bardziej radykalnej nazistowskiej polityce prześladowań

i eksterminacji. Eksploruje również obrazy

i idee dotyczące jego osoby, pochodzące

z nazistowskiej propagandy, które były utrwalane lub reinterpretowane po 1945 roku i, w niektórych przypadkach, pozostają znaczące do dziś.

Choć wystawa ma charakter biograficzny, wykracza poza osobistą historię Heydricha. Jego kariera jest prezentowana w kontekście rozwoju i funkcjonowania całej nazistowskiej maszyny terroru, którą pomógł ukształtować. Wystawa bada również struktury, w których działał Heydrich, sieci, które zbudował,

i politykę kadrową, którą wdrożył.

Z prezentowaną narracją tematycznie zintegrowani są również inni sprawcy,

z uwzględnieniem kilku krótkich biografii.

Centralnym tematem wystawy jest kompleks zbrodni, za które odpowiadał Heydrich. Jednym z głównych tematów jest jego rola

w prześladowaniach i mordowaniu ludności żydowskiej w Niemczech i Europie, ale omawiane są również mniej znane aspekty. Oprócz badania sprawców, poprzez prezentację przykładowych biografii wystawa wielokrotnie pokazuje twarze ofiar nazistowskich prześladowań i morderstw.