pracę, lecz także przyjął go wraz
z rodziną pod swój dach.
W zakładzie Mandil spotkał praktykanta Prizeriniego, siedemnastoletniego Refika Veseli, którego rodzice przysłali tam z wioski o nazwie Kruja, by chłopak uczył się zawodu fotografa. Po niemieckiej inwazji na Albanię Żydzi znaleźli się w niebezpiecznym położeniu, a Veseli zasugerował, by rodzina Mandilów przeniosła się do znajdującego się w górach domu jego rodziców. Veseli wraz z rodziną Mandilów wyruszyli mułami w długą podróż poprzez skały. Poruszali się bocznymi drogami, pod osłoną nocy,
w dzień szukając schronienia w
jaskiniach, w ten sposób ukrywając się przed niemieckimi żołnierzami.
Gdy Mandilowie wrócili po wojnie do Jugosławii, zamieszkali w Nowym Sadzie, a Moshe wrócił do działalności fotograficznej. Zaprosili Refika, by
z nimi zamieszkał i kontynuował naukę zawodu fotografa. Pozostał on pod ich dachem do czasu, gdy rodzina wyemigrowała do Izraela, a później obydwie rodziny utrzymywały kontakt mimo dzielącego je dystansu.
W 1987 roku Gavra Mandil napisał do Yad Vashem i opowiedział swoją historię. Pisał, że czuł się zobowiązany, by, w imieniu wszystkich ocalonych
w Albanii oddać hołd Albańczykom,
a w szczególności tym, którzy uratowali jego rodzinę.
W grudniu 1987 roku Yad Vashem ogłosił Vesela i Fatimę Veseli wraz z synem Refikiem Sprawiedliwymi Wśród Narodów Świata. Hamind
i Xhemal Vessel otrzymali ten tytuł
w maju 2004.
W najbliższej przyszłości w Instytucie Yad Vashem odbędzie się oficjalna ceremonia wręczenia nagrody Mayi Klinger-Cohen.