sowieckim Żydom stawiać czoła antysemityzmowi (który w trakcie wojny przybierał na sile wśród obywateli oraz przedstawicieli radzieckiej biurokracji), który zakładał także, że Żydzi byli „złymi żołnierzami”.
Szczególną role w rozpowszechnianiu informacji na temat udziału Żydów w walkach oraz ich bohaterstwie odegrał Żydowski Komitet Antyfaszystowski (JAC), który rozpoczął swoją działalność wiosną 1942 roku. Około jedna trzecia publikacji przygotowanych przez Komitet lub z jego udziałem dotyczyła Żydów na froncie. Niektóre z nich został opublikowane
w wydawanym przez Komitet w jidysz magazynie Eynikayt, którego pierwszy numer ukazał się
w czerwcu 1942 roku. Setki innych materiałów przesłano do żydowskich agencji telegraficznych oraz żydowskich gazet za granicą. Artykuły te przedstawiały nie tylko wybitne osiągnięcia Żydów na polu walki, ale także odwoływały się do bardziej ogólnego kontekstu etnicznego. Podkreślały one pochodzenia tych bohaterów wojennych oraz to, jak wypełniali oni starożytną żydowską tradycję bohaterstwa, której ucieleśnienie stanowili Samson, Machabeusze, Bar Kochba i inni. Wiele z tych artykułów miało za zadanie podkreślać, że oprócz wojny, jaką Żydzi przeżywali wspólnie z obywatelami sowieckimi, toczyli oni również swoją własną wojnę, której celem było rozliczenie się z nazistami. W 1942 roku Dawid Bergelson, radziecki prozaik piszący
w jidysz, przedstawił, jak Żydzi sowueccy walczyli „Far zayn foterland un zayn yidishn folk”, tzn. za swoją [radziecką] ojczyznę oraz naród żydowski”. W obliczu szerzących się podczas wojny informacji na temat masowych mordów na żydowskich cywilach z rąk nazistów, świadomość etniczna wielu żydowskich żołnierzy i oficerów wzrastała i motywowała ich do jeszcze zacieklejszej walki.
100 świadectw Żydów walczących w szeregach Armii Czerwonej wchodzących w skład niniejszego projektu przedstawia osoby oficjalnie odznaczone za swoje zasługi na polu walki, głównie Bohaterów Związku Radzieckiego. Jednak prezentujemy także wiele biografii tych, którzy nie otrzymali tak wysokich odznaczeń. Na naszej stronie znajdują się historie generałów, oficerów
i szeregowych żołnierzy; członków oddziałów opancerzonych, załóg łodzi podwodnych, pilotów, tłumaczy i lekarzy; mężczyzn i kobiet; osób bardzo młodych, które dopiero wchodziły
w dorosłość, a także tych w średnim wieku. Działali oni na wielu frontach: brali udział
w obronie Moskwy, w bitwie o Stalingrad,
w wyzwoleniu Ukrainy i Białorusi, walczyli przeciwko oddziałom Osi na Litwie, Łotwie
i w Estonii, w Polsce, Rumunii i Czechosłowacji,
a także brali udział w zajęciu Berlina. Przedstawione historie opisują ich życie przed wojną jako przedstawicieli inteligencji, żołnierzy zawodowych czy pracowników fabryk oraz przedstawiają powojenne losy tych, którzy przeżyli. Takie podejście umożliwia głębsze zrozumienie wpływu wojny na żydowskich członków Armii Radzieckiej.
Biografie przedstawione w ramach projektu
w porządku alfabetycznym często zawierają cytaty z artykułów i listów z czasów wojny, a także wspomnienia powojenne. Teksty te rzucają światło na żydowską tożsamość przedstawianych postaci oraz ich reakcje na Holokaust.