O ironio, list ten został przekazany władzom węgierskim przez samego Carla Lutza, faktycznego informatora. Obowiązkiem wicekonsula była ochrona interesów amerykańskich na Węgrzech.
W obliczu presji politycznej i społecznej, 8 lipca 1944 rząd węgierski zawiesił deportacje. Planowano jednak ich wznowienie na koniec sierpnia 1944, lecz dwa dni przed sądną datą front załamał się po przejściu Rumunii na przeciwną stronę i ostatecznie zaprzestano deportacji węgierskich Żydów do Auschwitz.
« Obóz zniszczenia »
Pomimo tego, iż szwajcarskie media miały zakneblowane usta poprzez państwową cenzurę, obeszły zakaz i przemyciły treści z raportu publikując artykuły dotyczące deportacji i systemu eksterminacji. W mediach opisano „komory gazowe” oraz wysokowydajne „krematoria”. 7 lipca 1944 niemieckojęzyczny szwajcarski dziennik „Neue Zürcher Zeitung” tłumaczył, iż: “dziewięćdziesiąt procent Żydów deportowanych z Węgier miało być transportowanych do obozu Auschwitz”.
11 lipca 1944 redaktor naczelny francuskojęzycznej gazety „Feuille d'avis de Lausanne” wspomniał o „polowaniu na ludzi, tłumach zakwaterowanych, bądź raczej stłoczonych, w ciasnych pomieszczeniach, ładowanych jak przedmioty do ciężarówek wiozących ich do obozu Auschwitz na Górnym Śląsku, do tak zwanego obozu koncentracyjnego, tak naprawdę obozu destrukcji („Vernichtunglager") wyposażonego w zaawansowany sprzęt, taki jak komory gazowe i krematoria z piecami”.
Z perspektywy czasu konkluzja redaktora naczelnego nabrała złowieszczego znaczenia:
"Miłosierdzie, współczucie, tolerancja. Świat pogrąży się jeszcze bardziej, niż doświadczamy tego obecne, jeśli w naszych sercach (i działaniach) na nowo nie zagoszczą te przymioty ludzkiej godności, o które walczono przez wieki z pomocą chrześcijaństwa. W przeciwnym razie czeka nas upadek i skalanie!"
„Protokoły z Auschwitz” oraz ich ujawnienie przez społeczeństwo obywatelskie przyczyniły się do zaoszczędzenia cennego czasu, a tym samym istnień ludzkich. Miały zostać wykorzystane podczas Procesów Norymberskich w 1945 roku.
---
Koło Carla Lutza to szwajcarska organizacja prowadząca badania w dziedzinie historii. Przy wsparciu Beate i Serge’a Klarsfeld oraz Fundacji Toma Lantosa pełniących funkcję Organu Doradczego Koło Carla Lutza organizuje wykłady oraz współpracuje z dużymi Muzeami i organizacjami edukacyjnymi z całego świata. www.carl-lutz.com