Waitman Beorn (po lewej) jest wykładowcą na Wydziale Historii Corcorana Uniwersytetu Virginia oraz konsultantem
Muzeum Holokaustu
w Waszyngtonie. Drew Macqueen (po prawej) jest specjalistą GIS z Laboratorium Badawczego Uniwersytetu Virginia.
żydowskiego getta. Wszystkie te kwestie sprawiają, że miejsce to staje się istotne dla zrozumienia sposobu, w jaki idee Holokaustu były wcielane w życie na poziomie lokalnym oraz jak wyglądał trud życia codziennego Żydów w epoce nazistowskiej.
– Ważne jest, żeby wszystkie te osoby wymienić z imienia
i nazwiska, a stworzenie wizualizacji nada opracowanej liście przejrzystości – powiedział Beorn. – W pewnym sensie pozwoli to nam na osiągnięcie pewnego poziomu indywidualizacji i pokazanie, że na przykład w tym domu mieszkała młoda rodzina albo kobieta pracująca jako pielęgniarka.
Na początku jesieni Drew Macqueen i Chris Gist, specjaliści GIS z Laboratorium Badawczego, uzyskali od Beorna dostęp do listy i zaczęli szczegółowo przyglądać się każdej kamienicy lwowskiego getta po to, by sprawdzić, jak najlepiej ulokować wszystkich mieszkańców w tej przestrzeni oraz oznaczyć ich z uwzględnieniem szczegółowych informacji.
– Najpierw planowaliśmy tylko spróbować i przeprowadziliśmy weryfikację naszej koncepcji, jednak ostatecznie nawiązaliśmy kontakt z naukowcami ze Lwowa i pozyskaliśmy informacje, które umożliwiły nam stworzenie tak zwanego lokalizatora – powiedział Macqueen. – Działa on na podobnej zasadzie, jak Google Maps, gdzie po wpisaniu adresu dana lokalizacja oznaczana jest jako punkt. Udało nam się stworzyć lokalizator, z którym skorelowaliśmy opracowaną przez Waitmana listę adresów i uzyskaliśmy punktowe lokalizacje odwołujące się do przybliżonego miejsca zamieszkania każdej z tych osób.
Próba przeprowadzona na jednej kamienicy szybko się rozrosła
i ekipie Laboratorium Badawczego udało się do tej pory umiejscowić 16 tysięcy nazwisk. Użytkownik po kliknięciu na daną lokalizację na mapie uzyskuje dostęp do informacji
o zamieszkujących ją osobach. Gdy na przykład wybierze dom wielorodzinny, najpierw zobaczy, ile osób z listy go zamieszkiwało, a następnie, po przewinięciu, uzyska szczegółowe informacje o każdej z osób.
Mimo że mapa nadal pozostaje niekompletna, posiada już swoją główną funkcję, jaką jest możliwość wyszukiwania.
Fot. Dan Addison, Biuro Prasowe Uniwersytetu Virginia