oniemiałem. I to oniemienie jest częścią mojej pracy”.
Artysta starał się fotografować były obóz Auschwitz w taki sposób, aby dla oglądających jego zdjęcia stały się podróżą w tajemnice Auschwitz, pomostem pomiędzy „dzisiaj” i „wtedy” , a także pomiędzy „tu” i „tam”. Dotykał transcendencji, a zarazem świadomie respektował granice możliwości wczucia się w dramat ludzi, dla których doświadczenie Auschwitz nie było niczym niezapośredniczone. Fotografie Blume opowiadają historie, są nowelami.
Okazją do rozważań na temat „wczucia się w Auschwitz” było samo otwarcie wystawy, które odbyło się w ramach upamiętnienia 75. rocznicy śmierci Edyty Stein w obozie Auschwitz II-Birkenau. Punktem wyjścia był wykład Jadwigi Guerrero van Meijden z Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie zatytułowany: Edyta Stein o zagadnieniu wczucia. W rozważaniach na temat empatii w Auschwitz wzięła również udział prof. Hanna Ulatowska, od wielu lat mieszkająca w USA profesor Uniwersytetu w Dallas, która jako 11-letnie dziecko była więźniarką obozu Auschwitz II-Birkenau.
W swoim wystąpieniu prof. Ulatowska nawiązała do wspomnień
o Martinie Blume, przemyśleń na temat znaczenia wczucia w realiach obozowych, przedstawiła również wyniki badań nad traumą byłych więźniów oraz zagadnienia długoterminowych śladów doświadczenia Auschwitz.
Były to rozważania w kontekście różnych typów empatii. Niezwykła znajomość prof. Ulatowskiej z autorem wystawy związana była ze wspólną dla nich misją upamiętnienia i nawiązała się podczas rozmów telefonicznych.