Instytut Pileckiego popularyzuje dorobek Rafała Lemkina
Bartosz Gralicki, Instytut Pileckiego
„Lemkin 2018” to projekt Instytutu Pileckiego poświęcony postaci Rafała Lemkina – polskiego prawnika żydowskiego pochodzenia, autora projektu Konwencji ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa. Rocznica przyjęcia konwencji z 1948 r. stała się pretekstem do przypomnienia postaci i dorobku Lemkina – bohatera i świadka „wieku ludobójstwa”.
Rafał Lemkin
Rafał Lemkin przyszedł na świat 24 czerwca 1900 roku we wsi Bezwodna, niedaleko Wołkowyska, na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego. Od najmłodszych lat poruszał go los ludzi prześladowanych ze względu na przynależność narodową i religijną. Lemkin wielokrotnie podkreślał, że znaczenie formacyjne miała dla niego młodzieńcza lektura „Quo vadis” H. Sienkiewicza. Jako dziecko doświadczył fali pogromów ludności żydowskiej w Rosji w latach 1903–1906. Okazało się wtedy, że masowe represje nie należą do przeszłości. Potwierdziła to również Rzeź Ormian, przeprowadzona przez Turcję w latach 1915–1917, której rozliczenie Lemkin traktował jako wielkie wyzwanie dla wspólnoty międzynarodowej.
Polska, która w 1918 r. odzyskała niepodległość, była domem wielu narodów, a Kresy Wschodnie – najbardziej zróżnicowaną etnicznie częścią kraju. Po ukończeniu gimnazjum Lemkin podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie – w najważniejszym ośrodku myśli jurydycznej II Rzeczypospolitej.