Informacja o tym, że 14-letnia Czesława została brutalnie pobita skórzanym biczem chwilę przed tym, jak obozowy fotograf wcisnął spust migawki, nadaje całej historii indywidualnego charakteru. Kolory pozwalają dostrzec plamy dopiero co zastygniętej krwi na spuchniętych sinych wargach Czesławy i sprawiają, że wczuwamy się w sytuację tej młodej dziewczyny pozującej do trzech różnych ujęć, standardowo wykorzystywanych w więziennej fotografii: z profilu, en face oraz z chustką na głowie. Kolory stają się świadectwem wizualnym, które jest bardziej dostosowane do środowiska mediów społecznościowych i lepiej przemawia do użytkowników Internetu. Dzieło Mariny Amaral w dosadny sposób inspiruje nowe grupy osób do odkrywania historii Holocaustu za pośrednictwem alternatywnych form komunikacji.
Marina Amaral, zainspirowana pozytywnym przyjęciem koloryzowanej obozowej fotografii Czesławy Kwoki, podjęła się ożywienia kolejnych zdjęć więźniów Auschwitz-Birkenau i rozpoczęła oficjalną współpracę twórczą z Miejscem Pamięci i Muzeum Auschwitz-Birkenau zatytułowaną „Twarze Auschwitz”. Celem projektu jest opowiedzenie historii poszczególnych więźniów Auschwitz-Birkenau, których fotografowano w trakcie przyjmowania do obozu. Co tydzień Marina koloruje oryginalny czarno-biały zestaw zdjęć jednego więźnia, dbając o właściwy z historycznego punktu widzenia dobór kolorów.
Projekt „Twarze Auschwitz” powstaje w oparciu o zbiór przechowywanych przez Muzeum Auschwitz-Birkenau 38 916 zdjęć wykonywanych podczas przyjmowania więźniów do obozu w okresie od lutego 1941 do stycznia 1945 w laboratorium Erkennungsdienst w obozie Auschwitz I.
Projekt „Twarze Auschwitz” powstaje w oparciu o zbiór przechowywanych przez Muzeum Auschwitz-Birkenau 38 916 zdjęć wykonywanych podczas przyjmowania więźniów do obozu w okresie od lutego 1941 do stycznia 1945 w laboratorium Erkennungsdienst w obozie Auschwitz I.