Holocaust Geographies Collaborative
Maria Zalewska
W 2007 roku interdyscyplinarna grupa naukowców, w której kręgu zainteresowań znajdował się zarówno Holocaust, jak i geografia, spotkała się na dwutygodniowych letnich warsztatach w Centrum Zaawansowanych Studiów nad Holocaustem (CAHS) waszyngtońskiego muzeum Holocaustu U.S. Holocaust Memorial Museum. Grupa postawiła sobie ambitny cel: poszerzenie zrozumienia kwestii Zagłady z wykorzystaniem kluczowych geograficznych koncepcji lokalizacji, skali, przestrzeni, miejsca i terytorialności. Wśród badaczy znaleźli się eksperci w dziedzinie historii, Holocaustu i studiów nad ludobójstwem (Prof. Waitman Beorn; Prof. Simone Gigliotti; Prof. Anna Holian), geografii i historii społecznej (Prof. Tim Cole; Prof. Alberto Giordano; Prof. Anne Kelly Knowles); historii sztuki (Prof. Paul Jaskot); jak również geograficznych nauk informatycznych (GIScience), interaktywnej wizualizacji informacji i kartografii (Erik B. Steiner).
Dzięki połączeniu różnorodnych metodologii oraz specjalistycznej wiedzy, eksperci podjęli się uzyskania odpowiedzi na pytania związane z Holocaustem, na które dotychczas nie udzielono wielu wyjaśnień: „na ile szczegółową wiedzę i zrozumienie tematu otrzymamy zadając pytania związane z przestrzenią oraz wykorzystując metody przestrzenne do badania nawet najczęściej do tej pory analizowanych zagadnień historii Holokaustu” oraz „w jaki sposób analiza przestrzenna oraz wizualizacja geograficzna środowiska stworzonego w epoce Holocaustu oraz przymusowego przemieszczania się osób w tym czasie może stać się źródłem nowych pytań badawczych oraz zastosowań pedagogicznych”? Tak naprawdę była to pierwsza bardziej szczegółowa próba zdefiniowania i zoperacjonalizowania „geografii Holocaustu”.
Z uwagi na fakt, iż czasowo-przestrzenne nakierunkowanie badania dobrze współgra z wizualizacją, sposób oddziaływania well to visualization, the affordances of GIScience became central to setting priorities and defining broad themes for the group’s research. Questions of “when?” and “where?” studied at different levels of scale - from individual to collective - allowed the scholars to generate visualizations that “combine multiple variables, display change over time, and combine and manipulate information from huge sets of statistical data1.” This, in turn, allowed “for a wide range of new analytical approaches to even the most familiar evidence from the period.” In other words, the Holocaust Geography Collaborative culls from historical data sets (like the Holocaust Museum archives and Registry of Survivors databases) to then capture, represent, and qualitatively and quantitatively analyze its geographic aspects, which in turn serve as a starting point for new original academic inquiries.
Jaką nową wiedzę przynosi kartografowanie i podejście geograficzne w zakresie badania przestrzeni i miejsc, w których wydarzył się Holocaust?