na włączenie do społeczeństwa niemieckiego.
W ten sposób osoby zesłane na roboty przymusowe stawały się ofiarami nazistowskiej logiki: nie mogły posiadać dzieci „bezwartościowych rasowo”, lecz tych reprezentujących rasową wartość nie pozwalano im zatrzymać. Rodziny niemieckie stawały przed kolejnym dylematem: miały wychowywać „rasowo wartościowe” dzieci, ale pozbywać się tych, które nazistowskie władze uznały za bezwartościowe. Państwo przejęło całkowitą kontrolę nad życiem i ciałem, seksualnością, dziećmi oraz tożsamością swoich obywateli.