Medinfo Dec. 2013 | Page 12

Fot. Shutterstock ZARZĄDZANIE cjalistów, których zatrudniamy oraz wyposażeniu technicznym, na które nas stać. Obszar zarządzania kadrą ( w tym rekrutacje i system motywacyjny) prezentowałem wcześniej jako element priorytetowy w strategii zarządzania rentownością. Zespół lekarski obowiązują krajowe i międzynarodowe standardy leczenia i tego muszą się trzymać. Jako dyrektor finansowy oczekuję wykorzystywania w procesie leczenia zasobów medycznych (sprzęt, diagnostyka, materiały medyczne) w sposób odpowiedzialny i racjonalny. Jednak wydaje się, że to co najbardziej ceni pacjent to relacje i współpraca z lekarzem i personelem medycznym. Pacjenci mają świadomość wieku, upływu czasu, chorób, które dotykają każdego oraz ograniczoności medycyny w utrzymaniu nas wiecznie młodym i zdrowym. To co możemy jako szpital dostarczyć pacjentowi to jakościowa usługa opieki medycznej oparta na indywidualnym podejściu i relacji lekarz prowadzący – pacjent. Tej relacji w wielu przypadkach po prostu brak. Pacjent musi być „przeprowadzony” przez trudny czas jego leczenia i cierpienia przez jego, wyznaczonego lekarza. Nazwałbym tą cechę DOSTĘPNOŚĆ. Pacjent oczekuje informacji, porady, wyjaśnienia, pomoc w przygotowaniu do terapii, empatii i indywidualnego zainteresowania. Każda przypadek medyczny nawet najtrudniejszy będzie przyjęty i zaakceptowany przez pacjenta czy rodzinę jeżeli otrzyma wsparcie mentalne i meryto- 12 n ryczne w bliskiej relacji. Ta relacja powinna rozpocząć się od podstawowych czynności jakie jest przedstawienie się lekarza prowadzącego, podanie kontaktu do niego i jego współpracowników bez tworzenia granic i barier w dostępie każdego dnia pobytu w szpitalu i nawet po wyjściu ze szpitala. Ktoś powie, że lekarz jest jeden a pacjentów wielu i trudno temu sprostać. Rzeczywistość jest taka, że na jednego lekarza prowa- pacjentem. Określenie aktualnej sytua­ cji w obszarze satysfakcji pacjenta uzyskujemy z indywidualnych rozmów z pacjentami, uwag i wniosków wpływających do dyrekcji szpitala ale przede wszystkim z sensownie opracowanych (nie zbyt długich i do rzeczy) regularnie zbieranych ankiet od pacjentów. Dla przykładu i rozwagi zacytuję wytyczne do budowania relacji z pacjentem przez GMC: „Tworząc standard obsługi pacjenta, wsparty systemem motywacyjnym dla lekarzy szpital buduje swoją pozycję rynkową nie tylko jako szpital dobrych lekarzy i specjalistów, ale wysokiej jakości i kultury poziom relacji z pacjentem.” dzącego w szpitalu przypada 4–5 pacjentów jednocześnie maksymalnie. A zatem jest to liczba w graniach opanowania i możliwości zarządczych przeciętnego specjalisty. Wsparciem do realizacji dobrej praktyki i budowania relacji z pacjentem jest Centrum Monitorowania Jakości w ochronie zdrowia ale także wytyczne General Medical Council (GMC) lub American Medical Association (AMA). Zestaw pytań i opracowanych ankiet pomaga nam monitorować i projektować warunki satysfakcji pacjenta. Na tej podstawie warto tworzyć własne pomysły wzrostu zadowolenia i lepszych relacji z 2013 listopad–grudzień • przedstawienie się lekarza i jego zespołu; • nawiązanie indywidualnych relacji i kontaktu z pacjentem; • określenie zasad dostępu pacjenta do lekarza prowadzącego (telefon, miejsce i czas spotkań, e-mail) • wysłuchanie pacjenta i wyjaśnienie jego sytuacji; • przygotowanie pacjenta do leczenia; • dostarczanie wysokiej jakości usługi medycznej; • przekazywanie informacji o stanie zdrowia w sposób szczery i rzetelny; • wykorzystywanie zasobów medycznych z rozwagą i odpowiedzialnością; • szkolenie nowego pokolenia lekarzy i przekazywanie wiedzy; • przegląd i okresowa ocena pracy lekarza (efektów i jakości) przez pacjentów; • przekazanie pacjentowi informacji o miejscu lub instytucjach, gdzie pacjent może zgłosić uwagi, skargi lub wnioski w sprawie lekarza prowadzącego. Moje doświadczenie w Polsce jest takie, iż w praktyce nie myśli się o as­ pekcie analizy oczekiwań i segmentacji pacjentów w połączeniu z kształtowaniem wyniku szpitala. Analizując wiek, stan zdrowia, płeć, materialny status i inne czynniki społeczne można bardziej świadomie zarządzać rentownością procedur. Tworząc standard obsługi pacjenta, wsparty systemem motywacyjnym dl