Lourier Eerste Uitgawe 2019 Lourier Eerste Uitgawe PDF 2019 | Page 26

Koshuis
Deur Tammi Otto
Die koshuis van die Hoërskool
Grens is so belangrik vir elke
leerder wat hier bly en ek praat
nou spesifiek met julle, my fami-
lie.
Julle is die mense wat ek dag en
nag sien, oor naweke en om 6:40
wanneer daar nog slaap in my oë
is. Ons is ‘n familie; ons beskerm
mekaar sonder om dit eers agter
te kom. Soms is dit om nie vir
Vaatjie of Romario te “piemp” as
hulle op die deur kap nie en ander
kere is dit om vir Rudy of Vaatjie
jou laaste pakkie noodles te gee of
‘n laaste bietjie Oros, want jy kan
nie vir hulle nee sê nie.
Soms is dit om maar vir een van
jou “susters” jou laaste R20 te gee,
want jy sal enige iets vir hulle
doen en ander kere is dit om jou
splinternuwe rok uit te leen, want
jy weet jy het jou oog op die mooi
toppie in hulle kas vir ‘n oulike
Sondag outfit.
Ons is lief vir mekaar, maar
niemand sal dit ooit hardop sê nie.
25
Ons gaan mekaar oor tien jaar mis
wanneer ons ‘n storie vertel oor
wat een middag of een aand in die
koshuis gebeur het. Dan gaan dit
ons tref: ons het ‘n
familie geword; elke liewe kind
het ‘n plekkie in ‘n mens se hart
gehad.
Ons sal beslis die volgende onthou:
Laataandstappies na die kombuis
om vir ons broodjies te maak, die
hele gang se ligte aan te sit omdat
die badkamer twee kilometer
verder in die aand lyk, vier op ‘n
enkelbed, want jy weier om in jou
eie kamer alleen te slaap, want
Sofie loop en vee of die Coin val of
jy is bang jy word vasgedruk.
Maar in al daardie tyd weet jy
altyd: jy het iemand nodig om
veilig by te voel; jy weet altyd
jy het ‘n skouer om op te huil. Jy
weet jy het ‘n “broer” of ‘n “suster”
wat daar vir jou sal wees. Daarom
moet ons altyd vir mekaar omgee,
mekaar
respekteer en mekaar se belange
op die hart dra.