Leven is COMMUNICEREN is Leven De Wetten Voor Goede Communicatie | Page 51

14. GEBRUIK DE TECHNIEK VAN VERANKERING
Emoties zijn associatief: zij geraken verbonden met bepaalde stimuli, die later kunnen gebruikt worden om de
emotie opnieuw te doen herleven, zelfs als er geen logisch verband tussen de stimulus zelf en de emotie
bestaat.
Veel mensen reageren zeer emotioneel op bepaalde oude liedjes, omdat ze die automatisch in verband brengen
met een bijzonder moment in hun leven. We kennen allemaal het fenomeen : je hoort toevallig een liedje, of
vindt een oude foto en woops ... plots ben je weer in de situatie toen je voor het eerst met je geliefde danste op
de tonen van precies dit liedje, of in de situatie toen die foto genomen werd.
Het "weer in die situatie zijn" kan gaan van eraan terugdenken (dan blijf je gewoon in je huidige rol), tot
terugvallen in je rol van dat ogenblik: het blije gevoel, de omgeving, de geuren ... je beleeft het allemaal
opnieuw.
Er zijn plaatsen, geluiden, ... die bij ons een heel goed gevoel of precies een verdrietig gevoel oproepen,
afhankelijk van de ervaringen die we er mee associëren. Als je vele jaren geleden een echt positieve ervaring
gedeeld hebt met een Italiaans meisje, kan je je plotseling realiseren dat je een liefhebber geworden bent van
al wat Italiaans is, zonder dat je misschien zelfs kan uitleggen waarom.
We zitten vol van dergelijke "ankers" Van sommige zijn we ons bewust, van andere niet. De geur van vers
gemaaid gras, het geluid van een sirene ... ze kunnen ons in een handomdraai in een bepaalde rol zetten.
Als een stoere bokser plots de meest angstige cliënt van de tandarts wordt, of voor het publiek geen woord
over zijn lippen krijgt, heeft die man wel een probleem. Hem zelfvertrouwen, kracht en moed aanpraten heeft
geen nut: hij heeft die. In zo’n geval kan het nuttig zijn eigenschappen die hij vertoont in situatie X over te
zetten naar deze specifieke situatie.
Om dat efficiënt te doen, gebruiken wij een koppeling: We gaan de gewenste gedragingen en gevoelens
koppelen aan een stimulus: een aanraking, een specifieke beweging, een beeld of een geluid (een woord bv),
zowat eender wat eigenlijk zolang de stimulus maar uniek is, timebaar is, de intensiteit wijzigbaar is (bv: bij
een aanraking : langer of harder duwen), de reactie vaststelbaar is en de persoon participant is in de ervaring.
Hoe sterker de emotie aanwezig op het ogenblik dat het anker wordt ingesteld, hoe sterker de reactie zal zijn
wanneer het anker later gebruikt wordt. Hoe specifieker en uitzonderlijker het anker, hoe langer het zijn
functie zal behouden.
Focus bij het verankeren op gebieden met een positieve emotionele waarde en leg van daaruit een link met het
gewenste gevoel of gedrag:
1. Bepaal het gebied met positieve emotionele waarde: hobby, specialiteit, vakantie, goede film, …
51