Մերի Չալիկյանի նախագծած ռազմական ինստիտուտի տարածքը գտնվում է ՀՀ Լոռու մարզում ՝ Բազում գյուղի մոտ , նախկին ռազմաբազայի տեղում : Ռազմական համալսարանն իրենից ներկայացնում է մի համալիր , որը կազմված է տարբեր նշանակության մասնաշենքերից և գոտիներից ՝ հսկիչ անցագրային կետից , համալսարանի հիմնադրման օրվանից առ այսօր զոհված կուրսանտների փառքի ծառուղուց , ֆիզ . հրապարակից , ուսումնական մասնաշենքից , ՀՇՖ ֆակուլտետի մասնաշենքից , զորանոցներից , թանգարանից , գրադարանից , բուժկետից , ճաշարանից , հանրակացարանային շենքերից , սպորտային մասնաշենքից , սպորտային ավանից , ավտոհավաքակայանից , ավտոդրոմից , տարբեր նշանակության պահեստներից ։ Քանի որ ՀՀ Զինված ուժերը կազմավորվել են Արցախյան պատերազմից հետո , Մերին հատկանշական է համարել ուսումնական հաստատությունում , թեկուզ սիմվոլիկ , հաղթական կամար ներառել : Նախագծում կամարի մի կողմը հենված է ուսումնական ՝ կուրսանտական մասնաշենքի , իսկ մյուս կողմը ՝ շտաբի ՝ սպայական անձնակազմի շենքի հիմքերին :
ՙՆախագիծս պաշտպանեցի գերազանցությամբ , և հիմնականում կարծիքները դրական էին ։ Սակայն , ինչ խոսք , երբ նախագիծդ միայն քեզ համար համալսարանական աշխատանք չէ , կարծիքների կարևորության աստիճանը մի փոքր փոխվում է ։ Անշուշտ , ինձ համար շատ կարևոր էր գնահատող հանձնաժողովի կարծիքը , քանի որ աշխատանքս գնահատում էին մեր ոլորտում մեծ ավանդ ունեցող պրոֆեսիոնալներ : Անխոս , կարևոր էր նաև նախագծին ծանոթ սպաների կարծիքն ու գնահատականը , քանի որ հենց նրանց էր նվիրված նախագիծս ու իմ աշխատանքային մեկ տարին ՚:
Ինչ ճանապարհ կանցնի նախագիծն ապագայում , դեռևս անհայտ է : Չնայած բազմաթիվ դրական կարծիքներին ու բարձր գնահատանքից հետո Մերին հուսով է , որ իր նախագիծը հոյակերտ կառույցի կվերածվի : Իսկ մինչ այդ , Մերիի ցանկությունը մեկն է ՝ իր զինվոր եղբոր հետ միասին Հայրենիքի բոլոր պաշտպանները լինեն առողջ և ծառայեն խաղաղ երկնքի տակ :
Դիանա Պողոսյան