SCI-Arc –ում սովորում են ավելի քան 500 ուսանող 48 երկրներից: Բոլորը շփվող են
ու ընկերասեր, բոլորն այրվում են տարբեր մտքերից, ունեն քննարկելու նյութ, որոնք
ճարտարապետական գաղափարներ են:
Մի քանի օր անընդմեջ միացյալ աշխատանքից հետո մենք դառնում ենք ընկերներ: Նա,
ով շուն ունի, բերում է դպրոց, մենք նրանց հետ զբոսնում ենք: Ամեն ինչ շատ ընտանեկան
է դառնում: Իհարկե, այստեղ կարելի է հանդիպել և դրամայի: Թիմային աշխատանքի
պատճառով միշտ չէ, որ հաջողվում է իրականացնել սեփական գաղափարները: Խմբում
լինում են տարբեր կոմպետենտության և տարբեր հետաքրքրություններով ուսանողներ:
Եթե մեկը ինչ-որ բան չի անում կամ անում է թերի, ապա դու ունես զայրանալու բոլոր
իրավունքները: Ինչպես իրական ընտանիքում, մեզ մոտ ևս լինում են ընդհարումներ:
ուսանողների: Նախագծի վրա կարելի է աշխատել ինպես թիմով, այնպես էլ
անհատական:
-Ինչպե՞ս ես աշխատում նախագծի վրա:
Ամենահետաքրքիր նախագծերից մեկը, որ արել
ենք, դա այստեղ՝ Լոս-Անջելեսում դատարանի
շենք էր: Եթե մարդ փորձի պատկերացնել, ապա
ավելի շուտ դա պետք է լինի սիմետրիկ, ունենա
չորս պատ ու սյուներ: SCI-Arc –ում այլ է: Մենք
փնտրում էինք որոշակի ծավալ: Մեզ հարց
տվեցին, թե ինչպե՞ս ենք մենք պատկերացնում
արդարադատությունը: Ես և իմ թիմակիցը
երկար մտածում էինք արդարադատություն
գաղափարի շուրջը, և թե ինչպես այն պետք
է իրագործվի: Եզրակացրինք, որ չկա ավելի
բարձր բան, քան դատարանն է, սա այն է, ինչ
միավորում է բոլորիս, և չքավոր ես, թե թագավոր,
հավասար ես դատարանի առաջ: Մենք
մտածեցինք մի աբստրակտ ծավալ՝ նման սարի
և վեր ձգված կոնաձև բուրգեր:Նրա վրա դրված է
խորանարդ, որի մեջ անցնում է դատը: Բրգաձև
կոնստրուկցիաներում տեղավորված են տարբեր
հիմնարկներ, ընդհանուր դահլիճ, սենյակներ,
որտեղ նստած են դատավորները: Արդյունքում՝
ամեն խմբում ուսանողը կամ պատրաստում էր
անիմացիա, կամ շնորհանդես՝մակետի տեսքով:
Իմ պարագայում անիմացիա էր. ես պատրաստել
էի փոքր ֆիլմ նախագծիս մասին:
Եթե քեզ մոտ չկան նոր մտքեր, դու կարդում
ես ճարտարապետական գրականություն և
այնտեղ գտնում ներշնչանք: Ձևերի ստեղծման
համար մենք աշխատում էինք տարբեր
ծրագրերով:Կարելի է մտածել անսահման
քանակության հորինվածքներ, որոնք իրար նման
չէին լինի, չնայած նրան, որ մենք աշխատում ենք
միևնույն գործիքակազմով: Մեզ սովորեցրել են
ծրագրավորել, տվել են կոդավորման օրնակ, և
մենք, դրանից ելնելով, փորձել ենք նոր ծրագրում
ինչ-որ բան ավելացնել:
Պաշտպանության գործընթացը տեղի է
ունենում գրեթե ամեն շաբաթ ամբողջ կուրսի
առաջ: Այդպես ուսանողները հաղթահարում
են հանրության առջև ելույթ ունենալու վախը:
Պաշտպանության ժամանակ մենք փորձում
ենք պաշտպանել մեր գաղափարները ոչ միայն
դասախոսների առջև, այլ նաև ուսանողների:
Նախագծի վրա կարելի է աշխատել ինպես թիմով,
այնպես էլ անհատական: