Ինչպես են համագործակցում մասնակիցները դպրոցների ուսուցիչների հետ ։
-Այն մեթոդները , որոնք մենք կիրառում ենք , իրականում , ցանկացած ուսուցիչ կարող է ներառել իր դասերի մեջ և նշեմ , որ հենց գյուղերում էլ ուսուցիչները գալիս են մասնակցելու մեր դասերին և փորձի փոխանակում է տեղի ունենում , իրենք ծանոթանում են մեր մեթոդներին , մենք էլ ծանոթանում ենք իրենց մեթոդներին : Նշեմ , որ գյուղում մեր մասնակիցները շատ սովորելու բան ունեն իրենց գործընկերներից և միշտ դիմում են ավելի փորձառու ուսուցիչներին խորհրդի համար ։ Մենք հաշվի ենք առնում , որ նրանք շատ ավելի տեղյակ են գյուղի կարիքներից , երեխաների կարիքներից և մենք միշտ նշում ենք , որ գնում ենք ոչ թե մրցակցելու , այլ ՝ համագործակցելու :
Ովքե ՞ ր են « Դասավանդի ՛ ր , Հայաստան » -ի հիմնական աջակիցները ։
-Կան մի շարք հասարակակն գործընկերներ , անհատներ եւ հիմնադրամներ , կազմակերպություններ , որոնք սիրով ֆինանսավորում են ծրագիրը ՝ ի դեմս Սեմ Սիմոնյանի , Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միության , RVVZ` Վերոնիկա Զանոբենդ և Ռուբեն Վարդանյան Հիմնադրամի , եւ այլոց ։
Այս տարվա մասնակից Գարիկ Ծատրյանը ավարտել է Երեվանի 188 միջնակարգ դպրոցը և ընդունվել Երեւանի Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան ՝ պատմության ֆակուլտետ ։ Ավարտելուց հետո մինչ այժմ աշխատում է Երևանի թիվ երկու դպրոցում որպես պատմության ուսուցիչ ։ Գարիկը դասավանդելու է պատմություն և հասարակագիտություն ։
-Երևանի դպրոցներում երեխաները ավելի շատ առավելություններ ունեն , իսկ հեռավոր գյուղում իմ կարիքն ավելի շատ կզգացվի , և ես ինքս էլ փորձ ձեռք կբերեմ , կստանամ նոր
գիտելիքներ ։ Ծանոթացել ենք նոր մեթոդների հետ , նոր հմտություններ ենք ձեռք բերել , որոնք կօգնեն դասավանդման ոլորտում , -ասաց Գարիկը :
« Դասավանդի ՛ ր , Հայաստան » -ի շրջանավարտներից շատերն են աշխատում կրթության ոլորտում : -- -Արդեն ունեցանք շրջանավարտների առաջին համայնքը , և , բնականար , մենք շեշտը դնում ենք կրթության բնագավառի վրա և անկախ նրանից , թե որտեղ կգտվեն մեր մասնակիցները , կարևորն այն է , որ իրենք իրենց ոլորտում շարունակեն աշխատել ՝ Հայաստանում կրթական հնարավորությունների հավասարություն ստեղծելու նպատակով , -ավելացնում է Անուշը :
Ծրագրի շրջանավարտ Մանուկ Խաչատրյանը այժմ աշխատում է որպես Վերապատրաստման եվ աջակցման մենթոր « Դասավանդի ՛ ր , Հայաստան » -ում ։ 2011-2013 դասավանդել է Արմավիրի մարզի Գետաշենի դպրոցում ։ Աշխատել է հատուկ կարիքներով երեխաների հետ ՝ որպես հոգեբան եվ հատուկ մանկավարժ ։
-Երբ ես գնացի դպրոց , առաջին տարին էր , որ դպրոցն իրականացնում էր ներառական կրթություն ։ Ուսուցիչների ճնշող մեծամասնությունը չուներ հատուկ գիտելիքներ այդ ոլորտում և ունեին կարծրատիպեր հատուկ կարիքներով երեխաների մասին , որը հակասում է ներառական կրթության գաղափարախոսությանը ։ Չէին հավատում երեխայի ներուժին , և չէին ներառում դասի գործընթացին ։ Շատ դեպքերում երեխան պարզապես նստած էր դասարանում , բայց չէր
մասնակցում գործընթացին : Ես սկսեցի սեմինարներ անցկացնել ուսուցիչների համար ՝ ներկայացնելու ներառականության կարևորությունը , կիսվեցի իմ ունեցած հաջողություններով ։ Կես տարի անց այն ուսուցիչները , ովքեր չգիտեին ինչպես ներգրավել հատուկ կարիքավոր երեխաներին իրենց դասերին , սկսեցին իրականացնել ՝ սկզբում գուցե պակաս արդյունավետությամբ ։ Կարծրատիպեր ունեցող ուսուցիչները սկսեցին տեսնել իմ հաջողությունները ։ Արդյունքը եղավ այն , որ ուսուցիչները գալիս էին ուսուցչանոց , եվ ասում « էսօր ինչ լավ բանա արել « Գարիկը »…» Երեխաների վարքն արդեն դարձել էր ուսուցչի հաջողության գրավական ։ Ժամանակի ընթացքում ուսուցիչները եկան այն եզրակացությանը , որը ես իրենց էի ներկայացրել դեռեվս ամիսներ առաջ . « Երեխան պետք է ունենա իրեն համապատասխան առաջադրանք »։ Համոզված եմ ինձնից հետո գաղափարը մնացել է դպրոցում ։ Աշխատել հատուկ կարիքավոր երեխաների հետ և ունենալ հաջողություն , արդեն իսկ խոսում է բարձր որակավորում ունեցող ուսուցչի մասին , -պատմում է Մանուկը :
-Նշեմ , որ տարբեր կազմակեպություններ , թե կրթական , թե կորպորատիվ , թե հասարակական դիմել են մեզ և ուզում են , որպեսզի մեր շրջանավարտները ներգրավվեն իրենց ծրագրերում : Մենք բաց ենք համագործակցության համար և վստահ ենք , որ մեր հաջորդ սերունդները նույնպես իրենց ներդրումը կունենան այս բնագավառում , -վերջում ավելացրեց Անուշը :