"Koriz" # 4 | Page 6

« Մենք բոլորս մարդիկ ենք, մենք պետք է ապրենք խաղաղ աշխարհում »:
Հեղինակ ՝ Աստղիկ Բաղինյան( UWC Դիլիջան)
UWC Dilijan-ում սովորող բոլոր աշակերտները գալիս են աշխարհի տարբեր երկրներից, տարբեր մշակույթներից, և իհարկե բոլորն էլ ունեն իրենց յուրահատուկ պատմությունը: Իռաֆանը դպրոցի առաջին կուրսի ուսանող է, ով եկել է Թաիլանդից: կասկածում էր, որ Իռաֆանի կրոնական դպրոցի աշակերտներն այդ հանցագործության մասնակիցներն են, քանի որ անցյալում նմանատիպ դեպքեր եղել են: Դեպքից հետո Իռաֆանը և ևս մի քանի աշակերտ հայտնվում են բանտում: Բաժանմունքում նրան մի սենյակ տարան, որտեղ մնաց հինգ օր: « Նրանք հարվածում էին, անդադար ֆիզիկական ուժ կիրառում: Գրեթե երկու ժամ ես այդ սենյակում անցկացրեցի: Շատ ցավոտ էր »,- նշում է Իռաֆանը: Դեպքը գրավեց լրատվամիջոցների ուշադրությունը և ոստիկանությունը վերջապես ազատ արձակեց Իռաֆանին: « Ես ինձ ապահով չէի զգում: Մարդասպանությունը մեծ խնդիր է: Ինձ դուր չէր գալիս այս հակամարտությունը ։ Ես կարծում եմ, որ այս ամենի լուծում կարող է լինել այն, որ կառավարությունը ինքնավարություն նշանակի այդ տարածում: Այստեղ պետք է լինի համագործակցություն և փոխադարձ կապ երկու կողմերի միջև »,- շարունակում է Իռաֆանը: Այն հարցին, թե ինչու որոշում կայացրեց դիմել UWC, Իռաֆանը պատասխանեց.« Ես հավատում էի, որ եթե սովորեմ UWC ցանցում` հնարավորություն կունենամ խնդիրները մի քանի կողմից դիտարկել: Իսկ, ինչու ՞ հենց Հայաստան հարցին Իռաֆանը պատասխանեց, որ Հայաստանի հարուստ մշակույթը և պատմությունը բավական հետաքրքիր թվացին իրեն: « Երբ ես պատրաստվում էի գալ Հայաստան, իմ ծանոթներից մեկը պնդում էր, որ չմեկնեմ, քանի որ ինքը շատ երկար
2004 թվականից Թաիլանդի
մուսուլմանների և
բուդդիստների միջև կոնֆլիկտը
նոր թափ է ստանում, քանի որ
մուսուլմանները ձգտում են
անկախության: Իռաֆանը
նույնպես պայքարում էր
մուսուլմանների անկախության
համար: Տարրական դպրոցն
ավարտելուց Իռաֆանը ուսումը
շարունակում է կրոնական
դպրոցում: Այնտեղ
հակակառավարական
գաղափարներով էին կրթում
աշակերտներին:
Կառավարությունն իր հերթին
կասկածանքներ ուներ, որ
դպրոցը ռազմական ուժ է
պատրաստում `
կառավարության դեմ
պայքարելու նպատակով: « Ես
պետք է մշտապես ուշադիր
բերելու »: Իսկ այն հարցին, թե
լինեի: Ես հանգիստ չէի իմ
ինչ կցանկանա խորհուրդ տալ
ներսում: Երբ երեկոյան կամ
ընթերցողներին, ովքեր
գիշերը ինչ-որ տեղ էր
կծանոթանան իր
անհրաժեշտ լինում գնալ, մենք
պատմությանը, Իռաֆանը
ստիպված էինք ինչ-որ փայտ
պատասխանեց. « Եթե դուք
կամ ձող ունենալ ետևում
կարդաք իմ պատմությունը,
պահած, որ եթե ինչ-որ մեկը
կցանկայի, որ ձեռք բերեք
փորձեր մեզ սպանել,
ցանկություն և ձգտեք
կարողանայինք պաշտպանվել »,
խաղաղություն հաստատելու
-պատմում է Իռաֆանը: Այդ
Հայաստանի և Ադրբեջանի
ժամանակ անկախության
միջև: Մենք բոլորս մարդիկ ենք,
համար պայքարողները 14
6 ռումբ էին տեղակայել գյուղի
ժամանակ ապրել էր
մենք պետք է ապրենք խաղաղ աշխարհում »: lorem ipsum:: [ Date ]
շրջանում: Կառավարությունը
Թուրքիայում և որպես Թուրքիային աջակից ՝ կարծում
էր, որ Հայաստանում չեն ընդունի ինձ` մուսուլման լինելու պատճառով »- ծիծաղելով պատմում է Իռաֆանը:
« Երբ եկա այստեղ, ինձ շատ դուր եկավ այս երկիրը: Այստեղ ես ինձ ապահով եմ զգում: Դիլիջանցիները շատ բաց են և ընկերասեր »: Իռաֆանը նաև նշեց, որ իրամենատպավորիչ և հիշարժան օրը Հայաստանում եղել է Հայաստանի Անկախության օրը, որը համընկնում է նաեվ UWC քոլեջների և Խաղաղության միջազգային օրվան ։ Այդ օրը նա տեսավ, թե ինչ են զգում հայերը, որ ձեռք ենք բերել խաղաղություն: « Իմ համայնքում մարդիկ դեռ լքում են գյուղը և մեկնում Մալայզիա: Ամեն ինչ շատ բարդ է, բայց ես հավատում եմ, որ մի օր մենք էլ ենք խաղաղություն ձեռք