"Koriz" # 4 | Page 6

« Մենք բոլորս մարդիկ ենք , մենք պետք է ապրենք խաղաղ աշխարհում »:

Հեղինակ ՝ Աստղիկ Բաղինյան ( UWC Դիլիջան )

UWC Dilijan-ում սովորող բոլոր աշակերտները գալիս են աշխարհի տարբեր երկրներից , տարբեր մշակույթներից , և իհարկե բոլորն էլ ունեն իրենց յուրահատուկ պատմությունը : Իռաֆանը դպրոցի առաջին կուրսի ուսանող է , ով եկել է Թաիլանդից : կասկածում էր , որ Իռաֆանի կրոնական դպրոցի աշակերտներն այդ հանցագործության մասնակիցներն են , քանի որ անցյալում նմանատիպ դեպքեր եղել են : Դեպքից հետո Իռաֆանը և ևս մի քանի աշակերտ հայտնվում են բանտում : Բաժանմունքում նրան մի սենյակ տարան , որտեղ մնաց հինգ օր : « Նրանք հարվածում էին , անդադար ֆիզիկական ուժ կիրառում : Գրեթե երկու ժամ ես այդ սենյակում անցկացրեցի : Շատ ցավոտ էր », - նշում է Իռաֆանը : Դեպքը գրավեց լրատվամիջոցների ուշադրությունը և ոստիկանությունը վերջապես ազատ արձակեց Իռաֆանին : « Ես ինձ ապահով չէի զգում : Մարդասպանությունը մեծ խնդիր է : Ինձ դուր չէր գալիս այս հակամարտությունը ։ Ես կարծում եմ , որ այս ամենի լուծում կարող է լինել այն , որ կառավարությունը ինքնավարություն նշանակի այդ տարածում : Այստեղ պետք է լինի համագործակցություն և փոխադարձ կապ երկու կողմերի միջև », - շարունակում է Իռաֆանը : Այն հարցին , թե ինչու որոշում կայացրեց դիմել UWC , Իռաֆանը պատասխանեց .« Ես հավատում էի , որ եթե սովորեմ UWC ցանցում` հնարավորություն կունենամ խնդիրները մի քանի կողմից դիտարկել : Իսկ , ինչու ՞ հենց Հայաստան հարցին Իռաֆանը պատասխանեց , որ Հայաստանի հարուստ մշակույթը և պատմությունը բավական հետաքրքիր թվացին իրեն : « Երբ ես պատրաստվում էի գալ Հայաստան , իմ ծանոթներից մեկը պնդում էր , որ չմեկնեմ , քանի որ ինքը շատ երկար

Թուրքիայում և որպես Թուրքիային աջակից ՝ կարծում

էր , որ Հայաստանում չեն ընդունի ինձ` մուսուլման լինելու պատճառով » - ծիծաղելով պատմում է Իռաֆանը :

« Երբ եկա այստեղ , ինձ շատ դուր եկավ այս երկիրը : Այստեղ ես ինձ ապահով եմ զգում : Դիլիջանցիները շատ բաց են և ընկերասեր »: Իռաֆանը նաև նշեց , որ իրամենատպավորիչ և հիշարժան օրը Հայաստանում եղել է Հայաստանի Անկախության օրը , որը համընկնում է նաեվ UWC քոլեջների և Խաղաղության միջազգային օրվան ։ Այդ օրը նա տեսավ , թե ինչ են զգում հայերը , որ ձեռք ենք բերել խաղաղություն : « Իմ համայնքում մարդիկ դեռ լքում են գյուղը և մեկնում Մալայզիա : Ամեն ինչ շատ բարդ է , բայց ես հավատում եմ , որ մի օր մենք էլ ենք խաղաղություն ձեռք