"Koriz" # 13 | Page 6

Բացահայտենք դիլիջանցի երիտասարդներին
Հեղինակ ՝ Լենա Խալաֆյան
ՀՀ վերջին քաղաքական իրադարձությունները եւս մեկ անգամ ապացուցեցին , որ պետության կերտման գործում անփոխարինելի է երիտասարդության դերը ։ « Կորիզ » -ն իր այս նոր շարքի միջոցով կբացահայտի դիլիջանցի այն երիտասարդներին , ովքեր առանձնանում են իրենց քաղաքացիական ակտիվությամբ , օրինակ են հանդիսանում շատերի համար ։ Մեր առաջին հերոսն է Դիլիջանի թիվ IV դպրոցի ֆիզկուլտուրայի ուսուցչուհի Աննա Դավթյանը ։
-Որտե ՞ ղ եք ծնվել , մեծացել եւ ուսում ստացել :
Ծնվել եմ Դիլիջանում : Նախնիներս առաջինն են եղել , ովքեր բնակություն են հաստատել Դիլիջանում : Հաճախել եմ Դիլիջանի N1 հիմնական դպրոցը , իսկ հետո սովորել եմ Դիլիջանի պետական քոլեջում ՝ որպես հաշվապահ : Մեկ ամիս սովորելուց հետո հասկացա , որ այդ գործը ինձ հետ կապ չունի : Դիմեցի մանկավարժական քոլեջի ֆիզկուլտուրայի բաժին : Մեկ տարի սովորելուց հետո ընտանիքս իմացավ , որ սովորում եմ ֆիզկուլտուրայի բաժնում , և եղբայրս սկսեց վարձս չվճարել : Ստիպված սկսեցի աշխատել Գիդաչին մարզական ակումբում ՝ որպես մարզիչ : Ինքս սովորում էի և հոգում ուսման ծախսերը : Եվ այդպես 3 տարի մինչև ավարտելս :
-Ինչո ՞ ւ ընտրեցիք հենց այս մասնագիտությունը :
Չորրորդ դասարան եմ եղել ,
երբ եղբորս դասղեկը ՝ բասկետբոլի մարզիչ Շահնազարյան Գևորգը , տեսել է իմ աշխուժությունը և եղբորս առաջարկել , որ ինձ տանի բասկետբոլի խմբակ : Ու այդպես սկսեցի մարզումներս : Գնում էի դպրոց , մտնում սպորտդահլիճ ու սկսում պարապել մինչև ժամը հինգը կամ վեցը : Գնում էի տուն ու արդեն գիտեի , թե ինչ է սպասվում ինձ տանը : Բարկանում էին , փորձում ինձ ետ պահել , բայց չէր ստացվում : « Այն ինչ չի կոտրում , ավելի ուժեղ է դարձնում » կարգախոսով առաջ գնալով ՝ ես կարողացա հասնել իմ երազանքին :
-Ի ՞ նչ հիշողություններ ունեք Ձեր մանկության տարիներից :
Շատ հարուստ մանկություն եմ ունեցել : Հիշում եմ , որ բակի երեխաներով հավաքվում էինք , սունկ էինք բերում , ընկույզ վաճառում և հավաքված գումարով խնջույք էինք կազմակերպում : Մեր բակում մի ընտանիք կար ՝ վատ էին ապրում ու մենք երեխաներով իրենց լավ հետևում էինք :
-Ձեզ դու ՞ ր է գալիս աշխատանքը երեխաների հետ :
Ես իմ մասնագիտությունն ընտրել եմ նախ եւ առաջ այն պատճառով , որ կապված է երեխաների հետ : Երեխաներին մի ուրիշ սիրով եմ սիրում : Իմ նպատակն այն է , որ մի միջավայր ստեղծեմ այն երեխաների համար , ովքեր ինձ նման են , ում մոտ սպորտն ավելի լավ է ստացվում , քան ուսումը : Եվ մենք երեխաներից այնքան բան ենք սովորում , որ նույնիսկ չենք էլ նկատում ։ Ես միշտ ասել եմ , եթե իմ դասերը
անցնեն անհետաքրքիր և երեխաները չցանկանան նստել իմ դասերին , ես նույն օրը կհեռանամ դպրոցից :
-Ի ՞ նչն եք ամենից շատ գնահատում մարդ տեսակի մեջ :
Ամենից շատ գնահատում եմ մարդու « թասիբը »: Այսինքն այն
մարդը , որը մի պահ մոռանում է ամեն ինչի մասին ու նվիրվում , օգնում դիմացինին ՝ ոչ մի շահ չհետապնդելով :
-Դուք հայտնի եք բարեգործական ակցիաներում ակտիվ մասնակցությամբ : Ի ՞ նչն է Ձեզ դրդում անել դա :
Նախ , ես դա ինձ համար եմ անում : Ամեն լավ գործ անելուց ես անսահման երջանիկ եմ զգում :
-Ո ՞ ր կենդանուն եք Ձեզ նմանացնում :
Ինձ միշտ նմանացրել եմ կատվին : Զգում եմ , որ ես կատվի նման ազատ եմ , ենթարկվող չեմ : Կատվի հանգստություն կա , որ ժամերով կարող եմ հանգիստ նստել , իսկ մի քանի րոպե հետո կարող եմ սկսել գոռալ , վազել :
6