Milli Güvenlik
Milli Güvenlik
Şahin Ay
20
Yıllar önce zorunlu olmayan bir göçe tâbi tutulduk . Sebze halinde çalışan babam bir arkadaşının tavsiyesi ile askeriyenin lojmanında kapıcı olabilmek için otuz basamaklı mülakatı geçip kapıcı olmaya hak kazanmıştı . Ardından üç binadan sorumlu olduğunu ve C bloğun -1. katında bulunan iki odalı evde kalacağımızı öğrenmişti . İki gün sonra bir traktörün yarısını ancak dolduran eşyamızla beraber yola koyulduk . Ben , iki ablam , annem ve babam traktörün römorkuna bindik ve bir süre sonra yeni mekanımızın kapısına vardık . Askeriyenin girişinde yaklaşık yüz elli saat kadar eşyalarımız tek tek arandı . Arama işlemi bitti . Oturacağımız eve çıktık . Pardon , oturacağımız eve indik . Eşyaları yerleştirdik . Karanlık hayatımız başlamıştı .
Birtakım şeylere alışmam zaman aldı . Önceleri fırına hamur götürüp , akşam güneş batarken leğeni almaya giderdim . Burada “ çarşı ekmeği ” yemeye başladık . Ekmekler Hayat Fırını ’ ndan geliyordu . Kantinde bırakılıyor , ardından görevliler gelip alıyorlardı . Dağıttıktan sonra fazla kalırsa eğer tekrar kantine götürüyorlardı . Ekmeği babam dağıtıyordu . Bazen babam ekmeği bana ve ablama dağıttırıyordu . Bir süre sonra lojman sakinleri sayesinde bu dertten de kurtuldum . Kirli ellerimle ekmeğe dokunduğum için rahatsız olanlar olmuş . Ayrıca tozlu elbiselerim iştah kapatıyormuş . Babamı uyarmışlar . Babam akşam eve gelince durumu anlattı . Biraz da fırça attı . Önemsemedim .