Tüm kültür endüstrisi ürünleri için geçerli olduğu gibi Matrix ’ in de gösterildiği / izlendiği her yer , sanal birer İdeolojik Şantiye Alanı ’ dır . Bu esas olarak ; gerçek dünyadaki gerçek şantiyelerde , emeği sömürülerek hayatına devam etmek zorunda kalan çoğunluğun , zihinlerinde yürütülen bir inşa faaliyetini kapsar . Endüstrinin işlevi ; gerçek şantiyelerin sanal suretleri içinde geçen veya sanal suretleriyle bağlantılı ya da onu çağrıştıracak yüzlerce şekilde , başka bir alternatifin olmadığına ikna etmek ve yaşanan adaletsizliği gizlemektir . O sebeple gerçek dünyadaki gerçek şantiyelerin sahipleri tarafından “ finanse ” edilen hikâyelerin , gerçek şantiyeyi kötüleyen bir şey anlatmasını beklemek abesle iştigaldir . Çünkü bu ürünler göbek bağıyla gerçek şantiyenin sahiplerine bağlıdır , bir nevi patronun özel mülküdür . Ürünün belirlenmiş tek işlevi , zihinlerdeki ideolojik inşaatın devamını sağlamak , var olanın yıkılmasını önlemek , geleceğe aynı minvalde bir miras bırakabilmektir .
Sermayedarın seveceği türden bir doğal seleksiyon şekli olarak ; işçi Şantiye ’ ye girip emeğini satmak zorundadır yoksa sistem hayatta kalmasına izin vermez . Patron ise işçinin emeği üzerinden zenginleşirken , oluşan artı değerden onunla çok az bir kısmını paylaşmaktadır . Ayan beyan ortada olan bu bozukluk ise , gerçek şantiyenin , her türlü medya aracı kullanılarak farklı tür ve maskeler altında İdeolojik Şantiye Alanı ’ nda olumlanmasıyla örtülür . Korkulan ayakların baş olması , sistemin bozulması , titizlikle kurulan düzenin yıkılmasıdır elbette . Kültür endüstrisinin görevi ise böyle bir durum yaşanmadan bunu engellemektir . ( Bilindiği üzere bu başarılı olamadığı ya da kurulan hegemonya çatırdadığı takdirde şiddet gücü -polis , askeriye vs . - devreye girer .)
O sebeple ideolojik şantiye için üretilen ürünlerde , kurmaca kötüler yaratılıp kurmaca iyiler tarafından cezalandırılabilir , çok fakir bir işçi bir gün şantiye sahibi olabilir , yanık sesli bir işçi yoldan geçen prodüktör tarafından keşfedilip türkücü yapılabilir , şantiyeye yeni gelen inşaat şefi hanıma bir gariban işçi aşık olabilir vs ... Örnekler sayısız şekilde çoğaltılabilir .
Yani işçi perdede / kitapta / sahnede gördüğü Şantiye ’ yi öven / içinde olmayı doğallaştıran / adaletsiz gelir dağılımını dert etmeyen / ya da eleştiriyormuş gibi yapan ama suya sabuna dokunmayan veya refaha ulaşma umudu aşılayan kişiler vasıtasıyla katharsise uğratılmış olur . Bu katharsis , gelir dağılımındaki eşitsizliğin / toplumsal yaşamdaki sorunların maskelenmesi için biçilmiş kaftan mahiyetindedir , sistemin devridaimi için hayati öneme sahiptir .
Maruz bırakıldığı ideolojik manipülasyon sonucu en makbul işçi , sistemi doğal addedip bir gün daha çok tüketebileceği konuma
45