Senin saatin, benim gözakım. Senin solgun sözlerin, benim çığlıklarım. Senin dokunuşun, benim ruhaltı karmaşam. Mürekkep testi başarıya ulaşıyor en nihayetinde. Dağılmamış en ufak bir harf kenarı bile. Kâbus. Kâbus. Kâbus. Tek bildiğim bu. Uyuyamamaların en nadide çiçeği. Keşke ama keşke ama keşke ama keşke ama keşke ama keşke ve yine de bir parça toprağı alıp tıksam tüm kanayan yerlerine, tütünden çok daha iyi gelirdi. Hem gölgede kırk derecede hasta olanların aşkına!
20
Gündoğdu, ben bittim. Kuzgunsoyu, aynı amaç, aynı ürperti, aynı muamma. Bitmek bilmeyen tükenmez kalemin sustuğu yerdeyim şimdi işte. Bu saatten sonra yapılabilecek en mantıklı şey, bir yük vagonunda hiçbir şeye bulaşmadan, nefes bile almadan beklemek, beklemek. Bir merhaleden öbürüne.
Yolda kaybolanlara selam olsun. Ben geliyorum. ithaf.