gjendjes së jashtëzakonshme emërohet nga‘’ Njëshi i shtetit’’,“ gjenerali me katër yje”, kreu i Shërbimit Informativ Kombëtar( SHIK), Bashkim Gazidede.
Në datën 3 mars, rizgjidhet Presidenti në një mbledhje parlamenti të mbyllur. Të gjithë përfaqësuesit diplomatë perëndimorë nuk asistojnë në rizgjedhjen me ngut të Presidentit të Republikës. Ndërsa Presidenti buzëqeshte në lozhën e parë të Parlamentit, tanket dhe autoblindat marshonin drejt qyteteve jugorë. U vendos institucioni i censurës klasike dhe kontrolli i plotë mbi çdo mjet të informimit publik. Vetëm TVSH-ja mori përsipër të transmetonte buletinin dezinformues të policisë së fshehtë shtetërore. Radiot dhe televizionet e huaja shqipfolëse, ose thjeshtë të interesuara për çështjen shqiptare u zhurmuan. Që prej datës 3 mars, nuk dilte asnjë gazetë tjetër, veç“ RD”-së. Korrespodentët shqiptar të gazetave dhe radiove të huaja, për shkak të terrorit të ushtruar ndaj tyre, u larguan ose u fshehën.
Shqipëria hyri kësisoj, për herë të parë pas 50-vjetësh, në gjendje lufte, me ftesë të Komandantit të Përgjithshëm Sali Berisha, me ligj parlamentar, miratuar nga një grup deputetësh qesharakë, që në sallën e Parlamentit Shqiptar bërtisnin:“ Do t’ i shtypim!” Kriza filloi të arrinte maksimumin e kurbës së vet në fillim të pranverës 1997. Më 2 mars 1997, ajo doli jashtë kontrollit. Opozita nuk kishte më influencë. Pas gjendjes së jashtëzakonshme pritej vetëm konfrontimi. Në Shqipërinë e Veriut bëhen përpjekje për organizimin“ vullnetarë” në bazë bajraku për të nisur marshimin drejt Jugut të Shqipërisë. Planet dështojnë. Populli i këtyre trevave i tha‘’ Jo’’ kapriçove dhe urdhrave të kupolës shtetërore, tashmë të paarsyeshme.
Familja e Presidentit niset për në Itali. Eskorta e veçantë që e priste në anën tjetër të brigjeve të Adriatikut e strehon atë në një vend të fshehtë. Përhapet një lajm se është arratisur edhe vetë Presidenti. Tirana rrethohet nga të gjitha drejtimet. Një deputet i PDsë u bëri thirrje të ardhurve nga Veriu i Shqipërisë të përqendruar në Tiranë, të rrëmbejnë armët e të jenë të gatshëm të mbrohen nga vlonjatët. Që prej orës 12:00 të mesditës, populli mbyllej në shtëpi. Tirana ngjante si e vdekur. Shqipëria në pragun e luftës civile. Krismat e armëve mbuluan qytetet e Shqipërisë. Sulmohet burgu i Tiranës nga ku lirohen të gjithë të dënuarit që ishin aty. Lirohet edhe kryetari i partisë opozitare( Partia Socialiste e Shqipërisë) Fatos Nano, ardhur pak ditë më parë nga burgu i Bënçës.
Shkatërrohet ushtria në Jugun e Shqipërisë. Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të FA, nuk pranoi të implikojë armët në konfrontimin me popullin. Shtohej vazhdimisht numri i ushtarakëve të cilët nuk pranuan të merrnin komandën për të drejtuar operacionet kundër“ rebelëve” të jugut. Shkarkohet nga detyra Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura, gjenerali me katër yje, Sheme Kosova, si dhe arrestohen katër oficerë të lartë të garnizonit ushtarak të Vlorës.
Ish-ministri i Mbrojtjes, Safet Zhulali, arratiset me një anije luftarake për në Itali, duke kërkuar statusin e azilantit politik. Filloi largimi i të huajve. Ushtria dhe kryesisht SHIK-u që luajti më aktiv rolin e ushtrisë, u vërsulën të tërbuar drejt Jugut të Shqipërisë.
8