History, Wonder Tales, Fairy Tales, Myths and Legends Geschiedenis van de Familie Adriaens | Page 29

alsof er een collectieve angst heerst bij de Adriaensjes. Als gevolg van het gezinsdrama ? Ik weet het niet, maar
gezien de leeftijd die ze toen reeds hadden, denk ik dat er meer aan de hand is. Opvallend is bijvoorbeeld dat ook
Edgar Huylebroeck in zijn werk over Denderhoutem maar één zaak weet te vertellen over de Kantebenen van de
generatie voor vader: dat ook deze zeer braaf waren. Ergens voelt het alsof er vroeger erge zaken gebeurden in de
familie. Zaken zo erg dat ze in het collectief onderbewuste een plaatsje kregen : Door te knikken en braaf te zijn, zo
overleef je. Hoogmoed wordt gestraft !
Bij moeder lagen de zaken lichtjes anders. Grootvader was een zeer eenvoudig man. Als schoenmaker verdiende hij
een karig loontje, waarmee het gezin nauwelijks rondkwam. Naast de akker moesten losse jobs er voor zorgen dat de
eindjes konden aan mekaar geknoopt worden. Hij maakte klompen, hij was een goed straatlegger (kasseilegger) en
ook hij trok meerdere keren naar Frankrijk om ginds seizoenarbeid te doen. Grootmoeder hield daarnaast thuis een
winkeltje in voedingswaren open en vroeger hielden ze tezelfdertijd ook nog eens café (“Den Eik, Terlicht, Kerksken)
Dat deden grootvader’s ouders de generatie daarvoor ook al. Met dat verschil dat die een ruimer inkomen uit hun
landbouwaktiviteiten verwierven, want ze hadden een boerderij waarop met verschillende paarden gewerkt werd.
Grootvader had twee roepnamen: “Trien’s Jef”, naar zijn grootmoeder Catharina en “Jef van de Manken Haan”, naar
de naam van het café van zijn ouders ? - Of werd met “De manken haan” naar zijn vader verwezen?
Grootvader werd vooral getekend door zijn voortvarendheid. Met een vloek en een slag op tafel of tussen pot en pint
besliste hij zaken waar hij beter eerst rustig zou over overlegd hebben. Zo bouwde hij onder meer een mooi, ruim
huis om dan achteraf te moeten vaststellen dat hij aan geen lening geraakte. De oorlog, de crisis … er was al F