Historia do Castanazo-Rock (1993-2014) Historia do Castañazo Rock | Page 15

presente de Adegas Amedo... Idas e vidas (traballo, cansazo, etapas vitais...) e tamén nova sabia
como Paulo ou Miguel Piñeiro que representan as primeiras xeracións que terán que ser o futuro da
organización deste festival, que esperemos se consolide xa como unha cita imprescindíbel da nosa
vila, xunto á festa da empanada ou á feira do viño. E como non, se es de Chantada ou da comarca
do País do Faro e les isto convídamoste a formar parte da nosa asociación: hai sitio para todas e
todos vós.

O único que tiñamos claro naquela altura era que queriamos facer un festival que apostase pola
música galega, mais no noso contexto, unha vila do interior despoboado e envellecido coma
Chantada, recorrer a grupos internacionais era tamén necesario para contarmos cun volume de
público amplo, que fose positivo para a nosa vila e permitise traer ao interior galego o mellor do
panorama galego e internacional.

Hoxe podemos con fachenda dicir que por Chantada pasaron bandas de primeiro nivel e contarmos
cun festival de rock e música alternativa consolidado, a unha escala que non existe en varias das
principais cidades galegas. Algo se debeu facer ben.

A localización escollida foi o mercado gandeiro, do que xa non nos moveríamos nestes xa sete anos
que levamos organizando o Castañazo-rock. Na primeira edición conseguimos axudas do concello,
que leva axudando en maior ou menor medida desde entón, e da Deputación de Lugo, outra axuda
fundamental para podermos seguir adiante coa nosa andaina festivaleira.
No tocante ao cartaz, resaltar que o lobo bravú –presente no escudo de Chantada– converteuse no
noso emblema, aínda que o logo da asociación sexa un castiñeiro deseñado por Ignacio Pavón
(autor igualmente do logo do Festival do Castro e membro da asociación que organiza todos os
meses de agosto o festival homónimo en Ferreira de Pantón).

No que concirne aos grupos musicais contamos cun feixe de bandas que bouraban forte naquela
altura no panorama galego e moitas delas históricas, que mellor nexo entre a primeira etapa e esta
nova andaina:
Zënzar, os padriños do rock galego, máis de 25 anos enriba dun cenario fan que non sexa preciso
dicir nada sobre eles;
Os Tres Trebóns, a nova andaina musical de Xurxo Souto, que lle dá título a un dos seus libros,
xunto a outros membros de Papaqueixos e Diplomáticos;
Ruxe-Ruxe, que comezaban a botar a andar cando morría o Castañazo no 1996 e que en 2007 eran
unha das bandas máis en forma do panorama musical galego;