Haziran haziran | Page 44

ŞEYH ŞAMİL VE KAFKASYA GAZAVATI II – M.YASİN ÜSTÜN Bu hadise Şeyh Mansur’un ününe ün, itibarına itibar kattı. Ruslarbeklemedikleri bu hezimetin şaşkınlığını üzerlerinden atıp yeni bir hamleye hazırlanırken dönemin Osmanlı Sultanı I. Abdülhamid Han da gelişmeleri yakından takip etmekteydi. Şeyh Mansur 1785 senesi ağustos ayında Rusların en muhkem ve mücehhez kalelerinden biri olan Kızlar’a yaptığı saldırıda ağır bir yenilgi alınca Kumuklar ve Kabardeyler onu terk etti. Şeyh Mansur ise Çeçenistan’ın iç kesimlerine doğru çekildi. Kont Potemkin bu gelişme üzerine 5700 kişiden mürekkep ikinci bir birliği bölgeye gönderdi. Şeyh Mansur Kabardey topraklarında yapılan bu savaşta da mağlup olup bölge halkının desteğini yitirince Batı Kafkasya’ya çekildi. Bu iki gelişme sonrasındaysa bütün Kabardeyler Ruslara boyun eğmek zorunda kaldılar. Art arda aldığı mağlubiyetlere rağmen bölge halkları nezdinde hâlâ itibarı olan Şeyh Mansur burada da boş durmayıp civar ahaliye cihad çağrılarına devam etti. Ruslar ise çeşitli teklif ve vaatlerle kandıramayacaklarını anladıkları bu kişi hakkında yalan haberler çıkarmaya başladılar. Hatta onun cihadın gerekliliği hakkındaki beyanlarına mukabil Tatar âlimlerinin ‘Moskoflu ile Müslümanların halifesi sulh halindedir. Müslümanların kendi başlarına savaş açması caiz değildir, ganimet haramdır’ şeklindeki fetvalarını yaymaya çalıştılar. Batı Kafkaslarda bu gelişmeler yaşanırken dönemin siyasi atmosferi sebebi ile Sultan I. Abdülhamid Han da Şeyh Mansur’la iletişime geçmeyi gerekli bulup ona saat ve dürbün hediye etti. Zira Osmanlı- Rus harbi kapıdaydı ve Şeyh Mansur’un faaliyetleri neticesinde Osmanlı, Kırım ve Gürcistan’da çok daha etkili olup, çeşitli kazanımlarda bulunabilirdi. 44