Havacılık Tıbbı Derneği - Bülten Sayı 25 | Page 23

2014 Haziran SAYI: 25 irtifada uçulmalı ya da kabin basıncı arttırılmalıdır. II. Oksijen Parsiyel Basıncı (PO2) Azalması (Hipoksi) • Hastaneden ayrılmadan önce; - Çocuğun optimal oksijenizasyonu sağlanmalı, - Arteriyel PO2 ve CO2 ölçümleri pulse oksimetri ve endtidal CO2 ya da kan gazı ölçümleriyle değerlendirilmeli, - Endotrakeal tüp yeri ve tespiti kontrol edilmelidir. • Uçuşta; - Stabilite idame ettirilir (kardiyorespiratuvar, hemodinami, kan gazları, termoregülasyon); Ortaya çıkan sorunlara (konvülziyon vs) yönelik girişimler yapılır. - Oksijen gereksinimi olan ve ventilatöre bağlı olan tüm hastalarda transkutanöz oksijen satürasyonu monitörize edilmeli, - Yeterli oksijen satürasyonunu sürdürmek için ihtiyaç olduğunda FiO2 arttırılmalı, - Çıkılacak irtifaya ve gidilecek yerin rakımına göre FiO2 hesaplanmalı: FiO2(gerekli) = (FiO2 x BP1) / BP2 FiO2 : Hastanın inspirasyonla aldığı fraksiyone oksijen BP1 : Mevcut barometrik basınç BP2 : En yüksek uçuş irtifaındaki veya varış yerindeki barometrik basınç III. Transport Kuvözünün Özellikleri Şöyle Olmalıdır: • Hafif ve çift cidarlı olmalı, • Küvöz içi istenilen derecede ısıtılabilmeli, • Bebek kolay görülebilmeli ve müdahale gerektiğinde rahat ulaşılabilmeli, • Ayarlanabilir oksijen olmalı, • Akü ile çalışmalı; ventilatör, monitör ve pompalar monte edilebilmeli. IV. Diğer Durumlar • İleus, obstrüksiyon gibi durumlarda 15 gün uçma yasağı vardır. Ancak naklin kaçınılmaz olduğu durumlarda ambulans uçakta rektal tüp ya da nazogastrik tüp ile sindirim sisteminde genleşen hava dışarı çıkarılabilir. Kolostomili çocuklara da daha büyük torba takılması gerekir. • Göğüs ve batın ameliyatı geçirenler 10 gün boyunca kabin ba- sınçlaması olmayan uçaklara binmemelidirler. Laparoskopiden sonra 24 saat uçağa binmeme kuralı erişkinler gibi çocuklar ve bebekler için de geçerlidir. • Özofagus atrezisi: Baş 45O açı ile ve supin pozisyonu; O/G dekompresyon, Maske balon uygulamasından kaçınılmalı... • Nöral tüp defekti: Bebek prone pozisyonunda yatırılmalı; kese açık değil ise steril gaz ile örtülmeli; kese açık ise betadine emdirilmiş gaz ile örtülmeli; taşıma öncesi, esnası ve sonrasında nörolojik değerlendirme yapılmalıdır. • Omfalosel/Gastroşizis: Lateral dekübit pozisyonda tutulmalı; kesenin korunmalı, sıvı replasmanı, antibiyotik verilmeli. • Siyanotik konjenital kalp hastalığı: Oksijen verilmemeli, Prostaglandin E1 infüzyonu: 0.05-0.1 mcg/kg/dk infüzyon, ciddi yan etkisi olmamakla birlikte apne yapabilir. En çok ilk hafta içerisinde etkili, yaşamın ilk saatlerinden itibaren güvenle kullanılabilir. • Gürültü: Hava ambulansında gürültü düzeyi 80 dB’e kadar çıkabilir. Kulak kapatıcılar ile bebeklerde ses düzeyinde 7 dB azalma sağlanabilir. • Mortalite riski: Transport süresi ile mortalite arasında anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. 90 dakikadan uzun süren transportlarda mortalite riskinin 2 kat arttığı ileri sürülmüştür. V. İlaçlar • Hava ambulansta nakledilen çocuk hastalar için ilaç tedavisini düzenleyen hekimin hazırladığı bir not olmalı; verilecek ilaçların hangi durumlarda ve nasıl kullanılacağına ait açıklamalar bulunmalıdır. • Hava ambulansın kendi ilaç bölmelerinde acil durumlar için uygulanacak belirli ilaçlar olmalı; bunların endikasyon, kontrendikasyon, doz gibi bilgilerinin açıklandığı şemalar el altında bulunmalıdır. Hava yolu ile hasta taşınması sırasında uçuşun doğasında bulunan stresörler hem hasta/yaralı yenidoğan veya bebeğe, hem de tıbbi bakım sağlayan personele önemli sorunlar çıkarabilir. Uçuş fizyolojisi ve uçuş stresörleri hakkında kapsamlı bilgiler edinilmesi, nakil ekibinin bulundukları ortamda hastaya optimal bakımı verebilmelerini sağlar. Nakil ekibi hastanın genel durumunu dikkatlice gözleyerek uygun tedaviye başlayabilmeli, potansiyel ciddi komplikasyonları öngörebilmeli ve engelleyebilmelidir. Hazırlayan: Dr. Tevfik Çakmakçı. Halk Sağlığı Uzmanı (Ali Raif İlaç Şirketi) Kaynaklar: 1. www.dglr.de 2. www.dlgrm.de 3. Nejat Narlı. Yenidoğan ve Pediatrik Hastaların Hava ve Karayolu ile Nakli. Adana Nobel Kitabevi, 2011. 4. Sitting SE et al. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2011 Jan;75(1):74-6 ; 2010 Nov 11 5. Mutlu M, Aslan Y. Karadeniz bölgesindeki bir üniversite hastanesine sevk edilen hasta yenidoğanların nakil koşullarının belirlenmesi. Türk Pediatri Arşivi, 2011; 46: 42-8 6. Uslu S, Aldudak B, Özdemir H. Diyarbakır’da hasta yenidoğanın taşınması konusunda yapılan iyileştirme çalışmaları ve bebeklere yansımaları. Türk Pediatri Arşivi, 2011; 46: 196-201 7. Mori R, Fujimura M, Shiraishi J, et al. Duration of inter facility transport and neonatal mortality: systematic review and cohort study. Pediatr Int. 2007;49(4):452-8 663