Kadı düşünüyor taşınıyor , diyor , “ Benim gözlerim O ’ nun kudretiyle görüyor , kulaklarım O ’ nun kudretiyle işitiyor , bana ait hiçbir şey yok ! O sarmış benim vücudumu , onun için Mevlâna bana diyor , ‘ Sen O musun , yoksa değil misin ?’..”
Hemen kalkıyor dergâha geliyor , özür diliyor Mevlâna ’ dan ve O ’ na intisâb ediyor .
İşte Mevlâna buyuruyor , “ Yâ Kadı Efendi ” diyor , “ Alaeddin Siryânus sana rehber oldu sen kimliğine ulaştın .”
Her zaman derin düşünmek lâzım , derin düşündük mü mesele kalmaz .
166