GLÓÐIN 10 Des. 2013 | Page 24

Ungdómur á Húsum Í túninum á Húsum Tann unga bygdin - Húsar Jóhanna Maria Isaksen hugleiðir um sína heimbygd Húsar. Húsar er ein av teimum fáu bygdunum í útjaðaranum, sum hevur ein lágan miðalaldur. Seinastu hagtølini vísa, at miðalaldurin á Húsum er 32 ár, men hetta var síðst í september mánaði, og síðani tað er eitt sindur hent. Í oktober eru 3 fólk flutt til bygdina, harav eitt barn undir skúlaaldur, og hini (báðar kvinnur) onnur 32 ár og hin 27 ár. Nú tað eru fleiri ung pør, ið eru flutt og ætla sær at flyta til bygdina, vóna vit, at tað fer at vera munandi lættari at fáa grundstykkir, so vit sum vilja vera her, kunnu byggja okkara egna og vera verandi á staðnum. Eini hjún (Gudrun og Jákup) hava fingið byggiloyvi og fara í næstum undir at byggja, so skjótt verða eini nýggj hús í bygdini, umframt hetta eru tað minst tvey onnur pør, sum hava somu ætlanir, so bygdin kann vaksa enn meira og tað er gott. Grund­ar­steinurin undir bygdini, og tað, sum ger, at so nógv ung trívast her, er uttan nakran iva tað góða Júst komnir aftur av fjalli á Húsum 24 Glóðin • nr. 10 • 2013 samanhaldið. Vit gera nógv saman og standa saman, tá tað er nakað, báði tá tað er til álvara og gaman. Vit eru ein lítil kommuna, og eins og í so nógvum øðrum smáum komm­­ unum, so eru ikki teir stóru pengarnir at arbeiða við. Tá komm­ unan hevur gjørt tað, sum hon hevur skyldu til, er lítið eftir til at efturlíka øllum ynskjunum hjá borgarunum. Men henda trupulleika hava vit partvíst loyst við at skipa eitt samstarv millum okkum, sum búgva í komm­ ununi, og kommununa. Hetta skapar samanhald og trivnað. Tann seinasta felags uppgávan var at gera spæliplássið í bygdini liðugt. Kommunan keypti tilfar til eitt jarn­ verk rundan um spæliplássið, og bygdafólkið hevur málað, sett tað upp og snøggað rundanum. Nýhugsan og virkisfýsni Køkurin hjá Magna og Hannebeth hevur havt nógv virksemi, síðani hann læt upp. Og nú í vetur gera tey jólaborðhald bæði út av húsinum, og her á Húsum. Vit á Húsum eru eisini við í verkætlanini: Luttøka og íverk­ setan, sum Granskingardepilin stend­ ur fyri. Í samband við tað, hava vit haft ein fund í bygdini um menning av útjaðaranum, og hava fleiri góð hugskot, sum vit fara at arbeiða við. Eitt av tí, sum vit ynskja, er at fáa meira burtur úr ferðavinnuni. Tí fara vit at kanna, hvat manglar her, so vit kunnu fáa fleiri vitjandi. Hvønn tørv tey vitjandi hava, og hvussu vit kunna samskipa hetta við teir møguleikar, vit hava í oynni. Eitt dømi er at byggja smáttur til ferðafólk at búgva í, hetta kundi givið arbeiði til onkran í bygdini, við til dømis at vaska og viðlíkahalda smátturnar. Matstovan hjá Magna hevði fingið meira at gjørt, umframt at onnur tiltøk í oynni fingu fleiri kundar. Fyri mítt viðkomandi er tað næsta á skánni, at eg fari í holt vit at gera og menna matvøru at selja í summar. Rabarbu-saftin skal fínjusterast eitt sindur, umframt tað fari eg at royna at selja rabarbu-siropp nú til jóla. Jóhanna Maria Isaksen, Húsar Tvey góð systkin á Húsum