Landbúnaður ítriv ella vinna
Hetta er ein spurningur, ið nógv á sum fæst fyri seyðin, er ikki nógv jørð, og tí er hon trupul at fáa hendur
útoyggj seta sær í hesum døgum, nú eftir. Tað eru ymiskar meiningar um, á hjá teimum, sum búgva í oynni.
skurðurin er av, og tað enn einaferð hvat ið krevst fyri at økja um inn Taka vit Mykines sum dømi, fer
vísir seg, at virksemið ikki gevur tøkurnar av landbúnaðinum á út umleið helvtin av seyðinum av oynni,
nakað munagott avlop.
oyggj. Slíkt sum nýhugsan, økt fakligt til uttanbíggjarfólk.
Glóðin hevur spurt nakrar seyða innlit, broyting í hugsana rhátti, fram
bøndur av útoyggj um skurðin í ár, leiðsluhátti o.a. er havt á lofti, men Manglandi
og um fíggjarliga avkastið av tí. Tey eitt, sum er afturvendandi, er betri landbúðarnarpolitikkur
spurdu eru: Jóhanna Hansen úr atgongd til jørð.
Útoyggjafelagið er av tí áskoðan, at
Hattar Harry Jensen, Skúgvi,
vík,
Sum eigaraviðurskiftini eru í dag, manglandi landbúnaðarpolitikkurin
Esbern í Eyðansstovu í Mykinesi, so eru eindirnar so smáar, at tað er í Føroyum ger, at landbúnaður ikki
Eyðun Eliasen á Trøllanesi og Sanna mest sum ógjørligt at reka seyðahald kann roknast sum ein møguligur
Silvurstein í Hesti. Hesi siga øll
vinnuvegur, heldur ikki fyri fólk
við ein munn, at skurðurin í ár Orsøkin, til at seyðahaldið ikki á útoyggj. Hyggja vit at gongdini
var góður, men avkastið kundi gevur nakað munagott avlop, er í lógarsmíðinum seinastu árini, so
verið betri.
hevur hetta á ongan hátt verið til
ymisk frá stað til stað
Orsøkin, til at seyðahaldið
fyrimun fyri útoyggjarnar. Í
ikki gevur nakað munagott av
løgtingslógini um landsjørð, sum
lop, er ymisk frá stað til stað. Har vinnuliga. Og skal ein íbúgvi á út kom í 2007, bleiv landsjørðin umseti
seyðurin gongur úti alt árið og ikki oyggj hava hendur á einum jarðarteigi, lig, eins og óðalsjørðin. Búnaðar tov
s
verður fóðraður, eru ikki stórvegis so er fyrsta forðingin, at tað eru so an hevur uppgávuna at umsita lands
útreiðslur til kraftfóður, men tað eru nógvir smáir teigar, ið hava hvør sín jørðina, og tí er tað Búnaðartovan,
s
fáir hagar, ið ikki fóðra. Nøkur, ið eigara. Men verður jørð boðin til sølu, sum tekur endaliga avgerð, tá søla ella
hava haga, ið liggur óhøgliga fyri, taka verður prísurin oftast so høgur, at tað leiga av festijørð skal fara fram.
seyðin heim í nærumhvørvið, ella taka slætt ikki loysir seg at gera íløguna.
Fyri fáum árum var Búnaðarstovan
Í dag verða eingi krøv sett til tey, av tí áskoðan, at besta loysn á útoyggj
hann inn, tá leypa fóðurútreiðslurnar
skjótt upp. Annars er talan um sum eiga jørð í Føroyum, og øll jørð var at leggja smá festi saman, so tað
útreiðslur til fjallfólk, heilivág, viðlíka er umsetilig, bæði óðals og kongs. vóru 2 til 3 miðalstór festi á hvørjari
hald, hegn, seyðahús o.a. Tá alt hetta Fyri útoyggjarnar merkir hetta, at útoyggj. Hetta kundi tryggja nøkrum
verður lagt saman og mótroknað tí, jørðin er vorðin attraktiv sum ítrivs- familjum, seyðahald/landbúnað sum
Seyðablørur í Dímun
Traktorur í Skúgvi verður umvældur
14
Glóðin • nr. 10 • 2013