υβριδικές προκλήσεις αποτελούν ένα στρατηγικό όρο ο οποίος ερμηνεύεται με μη παραδοσιακές προκλήσεις από κέντρα αποφάσεων, κρυφά ή διαδραστικά. Πιστεύω πως μια τέτοια κίνηση κρύβει προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, αφού πρώτα έρθουν στο φως της παγκόσμιας δημοσιότητας.
Αναφορικά με την συνεργασία σε επίπεδο πολιτικής με την Τουρκία, την οποία σημειωτέων ο Πρόεδρος Ομπάμα αναβάθμισε, θα πρέπει οι ΗΠΑ να αναζητήσουν περιφερειακά της περιοχής συμμάχους, έχοντας ως φόντο ακόμα και τα γεγονότα στην Συρία και το Ιράκ, το Κουρδιστάν αλλά και την πιθανότητα γεωστρατηγικής αλλαγής συνόρων σε περιοχές μη εθνολογικά παραδοσιακές, αλλά περιοχές αποτέλεσμα της αποικιοκρατικής πολιτικής των τότε μεγάλων δυνάμεων του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα. Η πολιτική με το Ισραήλ, η οποία για ακόμα μια φορά αναδεικνύεται ως η πλέον σταθερή, θα πρέπει να αναδιοργανωθεί και θα οροθετηθεί ξανά με φόντο άλλα δεδομένα, μη παραδοσιακά, τόσο σε ενεργειακό και πολιτικό επίπεδο όσο και σε στρατιωτικό.
Τα νέα δεδομένα δηλώνουν πως υπάρχει μια ανερχόμενη νέα οικονομική άρχουσα δύναμη, η οποία βρίσκεται στην Αραβική Χερσόνησο και αναζητά διεθνή εποικοδομητικό ρόλο και ίση συμμετοχή με χώρες φιλικά προσκείμενες στην παγκόσμια πολιτική των ΗΠΑ και στο διεθνές περιβάλλον. Στην ουσία αναμορφώνεται η στρατηγική σημασία των Αραβικών χωρών με καθεστώς οικονομικής, και πολιτιστικής προσέγγισης, όπως και επιχειρηματικής, κάτι το οποίο γνωρίζει καλά ο νέος πρόεδρος.
Οι παραπάνω απαντήσεις πρέπει να γίνει κατανοητό πως είναι αλληλένδετες και αναπτύσσουν εν μέρει και εν συντομία μέρος του πρίσματος της Εξωτερικής και Αμυντικής πολιτικής των ΗΠΑ και των προκλήσεων αυτής.
-O Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη δώσει προεκλογικά το στίγμα των προθέσεων του για τη Μέση Ανατολή. Θεωρείτε ότι θα ακυρώσει τη συμφωνία με το Ιράν, αλλάζοντας πλήρως την εξωτερική πολιτική του προκατόχου του;
Η πολιτική της Μέσης Ανατολής αποτελεί κομβικό σημείο για τις ΗΠΑ. Ωστόσο η πολιτική αναφορικά με τα της Αραβικής Χερσονήσου και της γεωγραφικής τοποθεσίας των χωρών της Μέσης ανατολής είναι ελαφρώς διαφορετική. Αυτό που πιθανώς να φοβίζει ως μια δραστική αλλαγή, είναι ο στρατηγικός κίνδυνος προς μια νέα αλλαγή πλεύσης αναφορικά με τα γεω-στρατηγικά συμφέροντα τους, κάτι που στις περιοχές αυτές θεωρείται σημαντικό σαν μια στρατηγική σε προβλεπόμενους ρόλους και αντίστοιχη πρακτική αξιοποίηση τους.
Η πρόκληση αυτή βρίσκεται κυρίως σε σημεία πολιτικής, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με εταιρικά και παγκόσμια οικονομικό-πολιτικά και κοινωνικά συμφέροντα. Έτσι, εάν το Σιιτικό Ιράν ακολουθήσει μεθοδική πολιτική αναδιοργάνωσης των στρατηγικών του πλάνων, που αμφιβάλλω, τότε και μόνο θα γίνει ολοκληρωμένη αλλαγή πολιτικής πλεύσης των ΗΠΑ. Το Ιράν επιδιώκει την περικύκλωση των Αραβικών Χωρών και αυτό είναι γεγονός. Επιδιώκει ανασυγκρότηση πολιτικής, ωστόσο κατηγορείται για πολλά δεινά γεωπολιτικά. Επομένως πιστεύω πως δεν πρόκειται να υπάρξει αλλαγή πολιτικής. Αντιθέτως, αναμένω ορθολογική συνεργασία και συμμαχία με νέες ανερχόμενες οικονομικο-πολιτικά χώρες της Αραβικής Χερσονήσου, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Χώρες συνδεδεμένες με το παγκόσμιο κεφάλαιο, την ανάπτυξη αλλά και την μελλοντική αναδημιουργία και κατασκευή. Χώρες χωρίς δεύτερες σκέψεις, με πολιτική εξωστρεφή, που αναζητά λύσεις, ακόμα και πολεμικές αλλά με πλεύση ουσιαστικής επίλυσης.
Η Υεμένη, πρόσφατο γεγονός, είναι περιοχή αντιμαχόμενη και υποστηριζόμενη από την Ισλαμική Συμμαχία( Σουνιτική, εναντίον της Σιιτικής πλευράς υποστηριζόμενης από το Ιράν). Στη Συρία και με το Daesh( IS) τα πράγματα είναι διαφορετικά καθότι αποτελεί θέμα διεθνούς εγκληματικής οργάνωσης και τρομοκρατίας εναντίον υποστηρικτών μεταξύ άλλων και του Ιράν.
Τα ΗΑΕ είναι σταθερά μια χώρα ορθολογική και με ηγεσία που θα ζήλευε κάποιος. Οι χώρες της Αραβικής Χερσονήσου θα παραμείνουν σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ και της Δύσης περισσότερο από το Ιράν. Προσφέρουν περισσότερα και ουσιαστικότερα στις ΗΠΑ. Τα ΗΑΕ οργανώνουν δυναμικά τις άλλες χώρες και ουσιαστικά είναι σύμμαχος της στρατηγικής ανάπτυξης των υπόλοιπων Αραβικών Χωρών. Διατηρούν παραδοσιακούς Συμμάχους όπως την « συντηρητική » Σαουδική Αραβία, αλλά και χώρες όπως
Geopolitics. com. gr all rights reserved 2016 Page 12