Αποτέλεσμα; Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, αφού πρώτα ζήτησε αναβολή της Συνόδου, η οποία δεν έγινε δεκτή από το Φανάρι, αποφάσισε ότι « η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν θα συμμετάσχει στην Πανορθόδοξη Σύνοδο για λόγους που έχουν ήδη ανακοινωθεί.»
Το Τόξο της Κωνσταντινούπολης,
Οικουμενικό Πατριαρχείο: H κεφαλή των κεφαλών, η εκκλησία της Nova Roma, η πρώτη στην τάξη, μετά το σχίσμα, μεταξύ των παλαιών πατριαρχικών θρόνων. Η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης άκμασε κατά τους πρωτοβυζαντινούς και μεσοβυζαντινούς χρόνους, φιλοξένησε και οργάνωσε μεγάλες Οικουμενικές Συνόδους, πέρασε από τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Έχει κατηγορηθεί για αμφιλεγόμενη στάση σε εκείνη τη μαύρη περίοδο, ενώ σήμερα δεσμευμένη καθώς είναι, ακόμα, από το Τούρκικο σαρίκι, δέχεται την κριτική της ισχυρής, σήμερα, ρωσικής ορθοδοξίας, ότι δεν μπορεί να προστατέψει επαρκώς τα συμφέροντα της ορθοδοξίας έναντι της Δύσης και του Ισλάμ. Τα σημερινά προβλήματα που έχει το Πατριαρχείο με τα υπόλοιπα και δη με αυτά της Αντιοχείας και αυτό της Ρωσίας, τα είδαμε σε αυτό αλλά και τα προηγούμενα δύο μέρα, παρακάτω θα δούμε και τη σχέση που έχει με τους συμμάχους του αλλά τους ουδέτερους της υπόθεσης.
Στον αιώνα που πέρασε ήταν ο Οικουμενικός Θρόνος που άρχισε τις διαδικασίες για μια Πανορθόδοξη σύνοδο, μέσω δύο εγκυκλίων που απέστειλε ο Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ στις εθνικές εκκλησίες, αλλά το όραμα αυτό διέκοψε ο Ά Παγκόσμιος Πόλεμος. Έπειτα το 1923 και το 1930 έγιναν δύο σύνοδοι, μία στην Κωνσταντινούπολη και μία στο Άγιο όρος προκειμένου να συζητηθούν τα προπαρασκευαστικά! Έπειτα έγιναν κάποια βήματα ακόμα με ρυθμούς χελώνας την δεκαετία του’ 60 και του’ 70 και φθάσαμε στο σήμερα.
Παράλληλα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ήδη από την εποχή του Αθηναγόρα( τον οποίο διάφορες θεωρίες « συνομωσίας » τον ονομάζουν άμεσο συνεργάτη των Αμερικάνων και αντίπαλο δέος του Ρώσου Πατριάρχη!), ηγήθηκε στο διάλογο με τη δυτική εκκλησία κατά τις ίδιες δεκαετίες με αρχή το 1964, αλλά και του ευρύτερου διαθρησκευτικού διαλόγου καθώς και στη συζήτηση με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες. Για αυτές τις κινήσεις κατηγορήθηκε τόσο από τους συντηρητικούς ορθόδοξους κύκλους που θεωρούν « σημάδια των εσχάτων » τέτοιες ενέργειες, όσο και από πολιτικούς κύκλους εχθρικά προσκείμενους προς την Δύση. Υποστηρικτές της στάσης του Πατριαρχείου έχουν κατά καιρούς εκφράσει την άποψη ότι η Μόσχα επιθυμεί να αναλάβει τα ηνία της Οικουμενικής Ορθοδοξίας και ότι η Ρωσική εκκλ. Ηγεσία χρησιμοποιεί πολλές φορές την τακτική του δούρειου ίππου καθώς στέλνει μαζικά Ρώσους μοναχούς και ιερωμένους ώστε να επανδρώσουν μονές και προσκυνήματα, τα οποία έχουν ερημώσει. Αλήθεια η ψέματα, η ιστορία θα δείξει …
Αποτέλεσμα:
Το προαναφερθέν κλίμα, τα προβλήματα που περιγράψαμε, το πρόβλημα του Daesh, η γενικότερη πολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής και οι διάφορες προκαταλήψεις οδήγησαν στην αποτυχία ενότητας της Μεγάλης Συνόδου. Από την άλλη μεριά το Πατριαρχείο της πρώην Βασιλεύουσας, βγήκε χαμένο; Και ναι και όχι.
Βγήκε χαμένο αφού δεν κατάφερε τελικά να κρατήσει, ουσιαστικά, τη θέση της ισχυρής ηγεσίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Geopolitics. com. gr all rights reserved 2016 Page 30