Πατριαρχείο Αντιοχείας: O συνεπής εταίρος του ρωσικού τόξου, η Εκκλησία της Αντιόχειας, εξ αρχής δημιούργησε πολλά προβλήματα στη διεξαγωγή της συνόδου. Το Πατριαρχείο της Μεγάλης Θεουπόλεως Αντιοχείας Συρίας, Αραβίας, Κιλικίας, Ιβηρίας και Μεσοποταμίας και πάσης Ανατολής, είναι από τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία, τρίτο στην τάξη,( μετά το σχίσμα), των παλαιών εκκλησιών. Σήμερα αποτελεί την ηγεσία των αραβόφωνων ορθοδόξων της Μέσης Ανατολής και μέχρι πρότινος ήταν λογιζόμενο στην σφαίρα της επιρροής του ελληνόφωνου χριστιανισμού, όμως εδώ και κάποια χρόνια φαίνεται ότι έχει συνάψει κάποια άτυπη συμμαχία με το ρωσικό τόξο.
Πρώτη του αιτίαση της διαρκούς εναντίωσής του ήταν η αντιδικία του με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων σχετικά με το ζήτημα του Κατάρ. Κρατάει χρόνια αυτή κολόνια!( Συνοπτικά: το Πατρ. Ιεροσολύμων επέκτεινε την πνευματική και διοικητική του κυριαρχία στο, παραδοσιακά ανήκων στην εκκλησιαστική ηγεσία της Αντιόχειας, Κατάρ. Η κοινωνία των δύο εκκλησιών έχει διακοπεί και τίποτα, προς το παρόν δεν προμηνύει τη λύση της κρίσης!)
Κατηγορεί εμμέσως το Οικουμενικό Πατριαρχείο για ολιγωρία στο ζήτημα αυτό. Ενώ θεωρεί ότι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων δείχνει εμφανή αδιαφορία, αν όχι εχθρικότητα και ηθελημένα δεν θέλει να λύσει σύντομα το θέμα. Δεν βοηθάει και το γεγονός του ότι η Εκκλησία της Αντιόχειας, βρίσκεται αυτή τη στιγμή μέσα σε εμπόλεμη ζώνη, στο κέντρο των επιχειρήσεων των Τζιχαντιστών και των συμμάχων κατά του DAESH( Ισλαμικό Κράτος ISIS). Ούτε βοηθάει στην συμφιλίωση όλων των πλευρών το γεγονός της απαγωγής των δύο Μητροπολιτών πριν μερικά χρόνια, για του οποίους ένα σωρό σενάρια ήλθαν στο φως της δημοσιότητας( κάποιες πηγές αναφέρουν τους Τσετσένους,( παραδοσιακούς εχθρούς των Ρώσων, ως ιθύνοντες της απαγωγής!).
Είναι φυσικό λοιπόν, όσο λυπηρό και αν είναι αυτό για την ελληνική πλευρά, μέσα στον ορυμαγδό του πολέμου, το γενικότερο σκληρό γεωπολιτικό παιχνίδι και της δυσχερούς θέσης της Αντιόχειας, τελικά να επιλέξει την ισχυρή πλευρά της Ρωσίας, ως της μόνης δύναμης που μπορεί να εγγυηθεί και στρατιωτικά την προστασία του Αραβόφωνου χριστιανικού πληθυσμού από την επέλαση του σκληροπυρηνικού Ισλάμ.
Έτσι η Αντιόχεια: Δεν υπέγραψε τον « Κανονισμό Οργανώσεως και Λειτουργίας της Συνόδου » αλλά ούτε και το κείμενο περί του γάμου και των κωλυμάτων αυτού. Συντάχθηκε σχεδόν πάντα δίπλα στη ρωσική πλευρά και υποστήριξε όλες τις διαφωνίες της τελευταίας στα θέματα της Συνόδου.
Αποτέλεσμα; Η Σύνοδος των Αντιοχέων αποφάσισε, μεταξύ άλλων να « Να μη συμμετάσχει το Πατριαρχείο Αντιοχείας στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο μέχρι να διαλυθούν όλοι οι λόγοι που εμποδίζουν τη συμμετοχή στη Θεία Ευχαριστία κατά τη διάρκεια της Συνόδου, όταν βρεθεί μια οριστική λύση σχετικά με την εισπήδηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στα όρια του Πατριαρχείου Αντιοχείας, η οποία οδήγησε σε διακοπή κοινωνίας με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων »
Geopolitics. com. gr all rights reserved 2016 Page 28