Semra hep yanımdaydı onla aynı bölümü kazanmış beraber bir ev tutup kalıyorduk. Bizim
kötülüğümüzü isteyen çok kişi vardı hep geçmişimi yüzüme vuranlar engelli olup buralara kadar
gelip yürüye-bildiğimi hazmedemeyenler vardı. Ben engelliydim evet ama bu benim tercihim
değildi ama onlar yürekten engelliydi ve Allah kimseyi yürekten engelli yapmasın yürekten engelli
olmak onların seçimi bir şey diyemem.Hani bazılarımız var ya engelli insanlarla dalga geçen onların
kusurlarını yüzlerine vuran onları
istemeyen kötülüğünü isteyen bunlar hep kalpten engelli ve ben fiziksel olarak engelli olmayı
kalpten engelli olmayı değişmem.
Neden mi? Bu insanlara toplumda yer yok onlarda insan bizde insanız diyemiyorlar kalplerinde
biraz sevgi merhamet olsa derler herkes bilir ama istemiyorlar kendi seçimleri. Ben inandım
başardım ve hayatı dolu dolu yaşıyorum kimseye kulak asmadan. Senin de bir fiziksel özürlülüğün
var ise dert etme inan başar inanmak zaten yolun yarısıdır. Unutma inanç kaybolduğunda insanda
kaybolur ve engellikten kurtulmanın yolu engelleri aşacağına inanmakla başlar…
Sıla DEMİRKAYA