KULTURALNE UKWIECENIE
fundament sztuki. Jeżeli w piosence
są zawarte autentyczne emocje, jest
pewne, że będzie miała ona siłę większą niż typowy dyskotekowy przebój.
Piosenka wcale nie musi być hitem,
który śpiewa się na imprezie. Najważniejsze jest, żeby przekaz trafił
do publiczności. Odbiorca wymaga
czegoś więcej od muzyki niż dostanie
się wyłącznie do uszu, powinna również poruszać sumienie.
Niepokonani wśród tandety
Komercjalizacja rynku muzycznego
to bardzo obszerny temat. Na każdym kroku możemy zobaczyć i wysłuchać jak muzyka, a także ludzie ją
tworzący się zmienili. Na szczęście
komercja nie zawładnęła wszystkimi
artystami. Z tego oczywiście należy się cieszyć. Dzięki temu, co dzieje się obecnie na rynku muzycznym,
odnajdywanie nowych i ciekawych
twórców, których muzyka nie zawsze
jest emitowana w radiu czy telewizji,
daje jeszcze większą satysfakcję. Jest
jeszcze wielu artystów, którzy pozostaną Niepokonani i „wśród tandety
lśniąc jak diament” przebijać się będą
dalej przez stos komercyjnych dźwięków. Pozostaje nadzieja, że to się nigdy nie zmieni, a prawdziwa muzyka
będzie zawsze żywa.
Maja Przybylska
(NIE)BOSKIE WYSPY
Hawaje. Wyspy pełne szczęścia
i drinków z palemką, wolne od
trosk oraz wszelkich problemów.
Taki wizerunek tego miejsca kreuje większość filmów, jakie pojawiają się zarówno na wielkim, jak
i na małym ekranie. Tradycyjne
wyobrażenie przełamują Spadkobiercy. Mimo, że od dawna wyświetlani w kinach, nadal cieszą
się ogromną popularnością.
O
braz w reżyserii Alexandra
Payne’a jest filmową adaptacją powieści o tym samym tytule, autorstwa Kaui Hart Hemmings.
Otrzymał pięć nominacji do Oscara
oraz dwa Złote Globy w kategoriach:
najlepszy film, a także najlepszy aktor
– George Clooney.
Akcja filmu toczy się na Hawajach,
gdzie główny bohater, Matt King, w
którego postać wcielił się aktor, usiłuje samodzielnie uporać się z trudną
rzeczywistością, podczas gdy jego
żona tkwi w śpiączce. Od momentu
tragicznego wypadku musi się zmagać z powrotem do roli ojca dwóch
dorastających córek, sprzedażą ziemi, które od dekad należały do jego
rodziny i z teściem obwiniającym go o
wypadek córki. Pomimo dość poważnej tematyki, film broni się akcentami humorystycznymi. Jednym z nich
jest zachowanie przyjaciela starszej
córki, Sida, który dosyć często wykazywał się dużą dozą nonszalancji, czy
wręcz ignorancji w stosunku do innych
osób.
Główna postać przedstawiona jest
jako osoba niestabilna emocjonalnie.
16
Z jednej strony bohater jest przybity
zaistniałą sytuacją, z drugiej zaś odczuwa obojętność wobec zbliżającej
się śmierci żony. Mimo wszystko, do
końca filmu wywiera on na widzu pozytywne wrażenie. Nawet jeśli wziąć
pod uwagę jego nieudolność w wychowywaniu córek oraz bierny stosunek do kochanka swojej żony.
Jedyne, co można zarzucić temu
obrazowi, to całkowity brak ładunku
emocjonalnego. Wszystkie wydarzenia przedstawione są w sposób po-
wierzchowny, a odbiorca nie angażuje
się uczuciowo w rodzinną tragedię,
która rozgrywa się w tak cudownych
okolicznościach przyrody.
Pomijając ten fakt, film jest w stu
procentach godny polecenia. Dobra
gra aktorska, świetny soundtrack
(zwłaszcza klimatyczne hawajskie
pieśni) oraz wciągająca akcja czynią
go prawdziwą gratką dla każdego kinomana.
MARCIN OGŁOZIŃSKI