EMEĞİN SANATI 161. SAYI | Page 18

Emeğin Sanatı 161. Sayı ATEŞ VE SU sonbahar yangınken biz kışı yakmışız bembeyaz yüzlerimizle bakmışız yangına kopardığımız canımızı yakıt diye kullanıp canımıza bakmışız bilinsin diye değil içimiz içimizi tutuşturan bilinç vaktine hep sönmüşüz sönerken yanan kendimiz olmuşuz bildiniz mi ? yangınımızı söndürecek tek şeydi ateş su da yandı o da ateşi suyla söndüremiyeceği denli yanıyordu su kendiydi zaten ateşle suyun ilk ve son dokunuşundaki sesi dinliyordu eş zamanlı bir sevda... okyanus ve güneş sevişmesine kanayan bir seher hepsi bir göz kırpması ve sonsuz arasındaki varoluş.. güneşini isteyen bir evrim peşindeki suya eyvallah.. devrim yapacak bir güneşin suya düşmesine de.. HALDUN HAKMAN