YAŞAMAK İÇİN
Sayfa 19
günlerin böyle sıradan geçmesi ne tuhaf değil mi?
içimizi kazırken dünden kalma hiçliğimiz
bir sigara bastırır her sabah açlığımızı
işe mi gidiyoruz, savaşa mı belli değil
imliyor geceye onanmaz isyanımı yel değirmenleri
boşa değil coşkusu ağaç dallarında serçelerin
boyumuzun ölçüsünü aldık payımıza düşen yalnızlıklardan
kör bir terzinin yamağıdır düşlerimizin dikiş tutmaz sanrısı
benim, tuhaf bir sırrım var mesela
kimsesin bilmediği
babamın benden öncesiyim
annemin sonra ki yürek sızısı
şeytan ateşten yaratılmıştır diyor annem
üşüyorum anne bu ateşte neyin nesi
orta yaş durgunluğudur oğul
yaş otuz beş bu neyin zorudur
görüyorsun işte sevgilim
uymuyor bize hiçbir diyet
o halde ölürüz ne var bunda
küçük bir sevinçle büyüyerek
-yaşamak için.
MERİÇ
AYDIN