Emeğin Sanatı 161. Sayı
KAN TÜRKÜSÜ / JACQUES PREVERT
Büyük kan birikintileri var dünyada
bu dökülen kanın tümü nereye gider
yeryüzü mü içer içip de başı mı döner
öyleyse tuhaf bir baş dönmesidir bu
öylesine bilgece… öylesine tek düze
Yoo başı maşı döndüğü yok yeryüzünün
yeryüzü tersine dönmüyor
küçük el arabasını mevsimleri itiyor düzenle
yağmuru… karı
doluyu… güzel havayı
hiç mi hiç esrik değil yeryüzü
arada bir o da gücün
göz yumuyor püskürmesine küçük bir yanardağın
Dönüyor yeryüzü
dönüyor ağaçlarıyla… bahçeleriyle… evleriyle
büyük kan birikintileriyle dönüyor
bütün canlılar birlikte dönüyorlar, kanıyorlar
Boşveriyor
dönüyor yer yüzü
bütün canlılar ulumaya başlıyorlar
vızgeliyor ona
dönüyor
dönüyor durmadan
kan da durmadan akıyor
Şu dökülen kan nereye gider
öldürülenlerin kanı… savaşların kanı
yoksulluğun kanı
tutukevinde işkence edilenlerin
ana babaların kolayca işkence ettikleri çocukların kanı
ya hücrelerde başları kanıyanların
ya çarı işçisinin
damdan düşen işçinin kanı
yeni doğan çocukla… yen i çocukla gelen
dalga dalga akan kan
ana bağırır… çocuk ağlar
kan akar… dünya döner